به گزارش بنیان به نقل ازSciencedaily، محققین دانشگاه شیکاگو روش جدیدی را طراحی کرده اند که شبکه های پروتئینی را مطالعه می کند و اهمیت هر یک از برهمکنش های پروتئینی را مشخص می سازد.

با طراحی پروتئین های سنتتیک که می توانند با یک زوج از پیش تعیین شده واکنش دهند و وارد کردن آن ها به درون سلول، محققین موفق به شناسایی یک برهمکنش کلیدی شدند که توانایی تمایزی سلول های بنیادی جنینی به سایر سلول ها را تنظیم می کند.

همان طور که گفته شد، برای این که سلول ها عملکردهای بیولوژیکی شان را انجام دهند و به محیط پاسخ دهند، پروتئین ها باید در شبکه های پیچیده ای با یکدیگر برهمکنش کنند. برای مطالعه این شبکه های پروتئینی به طور معمول از روش های مهندسی ژنتیک و برداشتن یا افزایش بیان پروتئین مورد نظر استفاده می شود. با همه مزیت های این روش، این روش نمی تواند اطلاعات مهمی در مورد برهمکنش های پروتئین- پروتئین ارائه دهد.

اما با استفاده از روشی جدید محققین سعی در حل این مشکل دارند. در مطالعه سلول های بنیادی جنینی موش، این محققین Grb2 را برداشتند. این پروتئین برای تمایز سلول های بنیادی به سایر سلول ها ضروری است. سپس این محققین ورژن سنتتیکGrb2 را ساختند که این توانایی را دارد که با پروتئین مکمل خود در این شبکه غنی پروتئینی برهمکنش کند.

این محققین سپس این پروتئین های سنتتیک را به درون سلول وارد کردند تا ببینند چه برهمکنش های خاصی در توانایی تمایزی سلول های بنیادی احیا می شود.

برخلاف پیچیدگی شبکه پروتئینی همراه با تکوین سلول های بنیادی، این محققین دریافتند که احیا فقط یک برهمکنش آن هم بین Grb2 و پروتئنی به نام Ptpn11/Shp2 فسفاتاز کافی است تا به سلول ها اجازه دهد که به نوع دیگری از سلول ها تغییر یابند.

در واقع این مطالعه نشان می دهد که سیگنال ها مسیرهای مجزا و در عین حال ساده ای را طی می کنند. این محققین امیدوارند با استفاده از این روش برای ساده سازی برهمکنش های پروتئینی بتوانند راه های جدیدی را برای رسیدن به روش ها درمانی مناسب کشف کنند.

پایان مطلب/