به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، بعد از یک حمله قلبی، فاکتور تحریک کننده کلونی گرانولوسیتی(G-CSF) سلول های بنیادی مغز استخوان را در جهت کاهش آسیب های مرگ سلولی که بعد از یک انفارکته میوکاردی حاد رخ می دهد، بسیج می کند.

مطالعات دیگر نشان داده است که G-CSF دارای اثرات سودمندی روی کسر خروجی بطن چپ است. این کسر خروجی معیاری از قدرت پمپاژ قلب در مورد خون اکسیژن دار به آئورت است. هدف این مطالعه این بود که دریابند چگونه  درمان های تحریک کننده سلول های بنیادی می توانند به عنوان یک درمان استاندارد مورد استفاده قرار گیرند. تجویز اولیه G-CSF موجب تقویت این اثر بلافاصله بعد از تیمار و حتی بعد از پیگیری های درمانی بلند مدت شد.

مطالعات قبلی نشان داده بود که تجویز G-CSF برای بیماران دچار حمله قلبی شده به صورت اتفاقی به منظور بهبود راضی کننده شرایط آن ها، با شکست مواجه شده است. اما اگر این ترکیب خیلی زودتر و طی 37 ساعت اولیه بعد از انفارکته میوکاردی و اختلال کرونری استفاده شود می تواند بسیار سودمند واقع شود.

این مطالعه نشان داد که اولین تزریق داخل وریدی G-CSF طی درمان و بلافاصله بعد از بستری شدن می تواند جان بیماران را نجات دهد. این محققین مطمئن هستند که با مطالعه بیشتر و بررسی های بالینی بیشتر، این پروتکل می تواند به عنوان یک درمان استاندارد و بهینه برای بیماران استفاده شود.

در این مطالعه از تزریق داخل وریدی G-CSF برای 40 بیمار استفاده شد و نتایج نشان داد که درمان هرچه سریع تر با G-CSF جریان خون را در این بیماران بهبود می بخشد و موجب به دست آوردن انرژی لازم شده و عملکرد کلی قلب را بهبود می بخشد.

پایان مطلب/