به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday،  در واقع این یافته های محققین زمانی اتفاق افتاد که این محققین به بررسی آبشار بیوشیمیایی به نام Hippo پرداختند. این مسیر چگونگی بزرگ شدن کبد طی رشد کبدی را کنترل می کند و  محققین می خواستند بدانند که آیا روی سرنوشت سلولی نیز تاثیر دارد یا خیر.

جواب غیر قابل انتظاری که به دست آمد این بود که خاموش شدن مسیر سیگنالینگ Hippo در سلول های کبدی بالغ به میزان بسیار زیادی موجب تمایززدایی می شود. این بدین معنی است که این سلول ها دوباره به مرحله شبه بنیادی برمی گردند و این به آن ها اجازه می دهد که به سلول های پیش ساز دارای عملکردی تبدیل شوند که می توانند بیماری های کبدی را ترمیم کنند.

سالیان زیادی است که محققین در مورد خاصیت بازسازی و ترمیمی کبد می دانند و این که سلول های کبدی بالغ در پاسخ به آسیب می توانند همانند سازی کنند. این مطالعه نشان می دهد که در اینجا مدل دیگر از ترمیم نیز وجود دارد که ممکن است کم اهمیت تر باشد اما به نظر می رسد که کبد مخزنی از سلول های بنیادی است که در انتظار فعال شدن هستند.

به نظر می رسد سلول های کبدی بالغ یا هپاتوسیت ها دارای پلاستیسیتی بالایی هستند و حدود 80 درصد آن ها این قابلیت را دارند که سرنوشت سلولی شان را تغییر دهند.

گام بعدی در این مطالعه این خواهد بود که دریابیم که چگونه تغییر فعالیت مسیر Hippo در سلول ها به وسیله آسیب های کبدی مزمن یا بیماری هایی مانند هپاتیت تحت تاثیر قرار می گیرد. در بلند مدت، این مطالعه می تواند منجر به تولید داروهایی شود که فعالیت مسیر Hippo در سلول های کبدی بالغ را دربدن فرد بیمار تغییر دهند و موجب تمایززدایی آن ها و تشدید فرایند ترمیم شوند.

پایان مطلب/