به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین می گویند تا چند سال پیش هیچ نقطه ضعفی در مورد سلول های سرطانی شناسایی نشده بود. اما این محققین چندی پیش کشف کردند که این سلول ها به برخی از مولکول های شیمیایی حساس هستند و در نتیجه دارای یک نقطه ضعف هستند ولی این نقطه ضعف تاکنون به خوبی شناخته نشده بود.

سلول های سرطانی ویژگی های تهاجمی و شبه سلول های بنیادی شان را از متحمل شدن فرایندی به نام گذار اپی تلیالی به مزانشیمی یا EMT به دست می آورند که آن ها را از سلول های شبه مکعبی ساکن به سلول های کشیده و متحرک تبدیل می کند. با متحرک شدن این سلول ها، آن ها می توانند طی فرایند متاستاز و به کمک جریان خون به فواصل دورتری در بدن مهاجرت کرده و ایجاد تومور کنند. علاوه بر این این سلول ها به شیمی درمانی و رادیوتراپی نیز مقاومت نشان می دهند.

محققین پیش از این موفق به شناسایی دو ترکیب با ساختار بسیار مشابه شده بودند که به طور انتخابی قادر بودند سلول های سرطانی مهاجم که متحمل EMT شده بودند را از بین ببرند ولی قابلیت از بین بردن سلول های غیر مهاجم را نداشتند. این دو دارو از غربالگری بیش از 300000 داروی امتحان شده برای سرطان انتخاب شدند. این داروها موجب از بین رفتن شبکه اندوپلاسمی سلول هایEMT یا مهاجم می شد و این اثر را در مورد سلول های  غیر EMT نداشت. هم چنین مطالعات نشان داد که داروهای دیگری نیز که موجب استرس شبکه اندوپلاسمی می شوند می توانند به طور مشابه روی سلول های EMT متاستازی اثر بگذارند. پس سوال این است که چرا این سلول های مهاجم دارای شبکه های اندوپلاسمی حساس تری هستند.

یک جواب می تواند این باشد که سلول های سرطانی مهاجم مانند سایر سلول های مزانشیمی با ترشح پروتئینی داربستی بزرگ حرکت می کنند که موجب می شود سلول های مجاور در کنار هم بمانند.  پمپ کردن این پروتئین ها موجب کشیده شدن شبکه اندوپلاسمی سلول های سرطانی می شود. زمانی که این محققین سلول های EMT را با داروهای شیمی درمانی که موجب استرس بیشتر شبکه اندوپلاسمی می شوند، تیمار کردند سلول ها مردند. اما زمانی که تولید این پروتئین های ماتریکس خارج سلولی بلوک شد از میزان حساسیت شبکه اندوپلاسمی این سلول ها نیز کاسته شد.

محققین به مسیری به نام PERK اشاره دارند که در حفظ بقای سلول ها در شرایط استرس نقش دارد و به نظر می رسد این مسیر در سلول های سرطانی EMT در کمترین سطح فعالیت قرار دارد. محققین در مطالعه نمونه های سرطانی مختلف و در افراد مختلف دریافتند که بین ژن های EMT و فعالیت مسیر PERK ارتباط تنگاتنگی وجود دارد.

این مطالعه دیدگاه های جدیدی را در مورد بیولوژی و ضعف های  سلول های سرطانی مهاجم ارائه می دهد.

پایان مطلب/