پایانی برای ذخیره سازی سلول های بنیادی وجود ندارد
اولین پیوند خون بند ناف در جهان اکتبر 1988 در کشور فرانسه و توسط دکتر گلوکمن برای کودکی 5 ساله که دچار کم خونی فانکونی(یک کم خونی مادرزادی) شده بود انجام گرفت .
امتیاز:
در آن زمان این کودک به یک اختلال نادر ژنتیکی به نام کم خونی فانکونی مبتلا بود که با پیوند سلول های بنیادی خون بند ناف خواهر تازه متولد شده خود، تحت درمان قرار گرفت.
امروز 23 سال از آن روزها می گذرد، پسر نه تنها از سلامت خوبی برخوردار است بلکه تمام عملکرد سیستم ایمنی بدن و خون او توسط این پیوند بهبود یافته است.
در سال 1988 میلادی تنها یک بیماری از این طریق درمان شد! و در ده سال گذشته فقط تعداد انگشت شماری، اما امروزه این سلول ها در درمان بیش از 70 بیماری مورد استفاده قرار می گیرند.
برخی از بیماری های ناشی از کمبود ایمنی (بیماری هایی که در آن سلول های خود فرد علیه سلول های دیگر فعالیت می کند) و بیماری های متابولیک نیز می توانند با سلول های بنیادی خون بند ناف درمان شود.
تومور های غیر خونی مانند رتینوبلاستوم(یک تومور در چشم) و نئوروبلاستوم ( تومرهای مغزی) اخیراً به این لیست اضافه شده اند با این پتانسیل به نظر نمی رسد که استفاده از سلول های بنیادی خون بند ناف در اینجا به پایان برسد.
بسته به نوع بیماری خاص، یک تصمیم قابل اجرا است. که آیا از پیوند خویشاوند استفاده شود یا غیر خویشاوند؟!
این روزها ، بیشترین درمان ها از طریق پیوندهای غیر خویشاوند و به صورت اهداء سلول های بنیادی خونساز صورت می گیرد. با این حال ذخیره سازی سلول های بنیادی خون بند ناف راهی را برای درمان بیماری ها با پیوند های خویشاوند باز کرده است. نه تنها تعداد درمان با این نوع پیوند افزایش یافته بلکه تعداد بیماری های قابل درمان با این نوع پیوند نیز گسترش یافته است.