به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این محققین ادعا دارند که شبکیه انسانی کوچکی را در ظروف ازمایشگاهی ساخته اند که نه تنها سازماندهی ساختاری شبیه شبکیه دارد بلکه توانایی حس کردن نور را نیز دارد. این دستاورد بزرگ حاصل مطالعاتی بوده است که از سلول های بنیادی پرتوان القا شده(iPSCs) استفاده کرده اند. این سلول ها تحت شرایط صحیح می توانند به همه یا اغلب سلول های موجود در بدن تبدیل شوند. در این مطالعه محققین آن ها را به سلول های پیش ساز شبکیه تبدیل کرده اند که برای تبدیل شدن به بافت شبکیه حساس به نور که در پشت چشم قرار دارد تعیین سرنوشت شده اند.

برای اینکه بتوان شبکیه ای با ویژگی های عملکردی داشت، وجود یک ساختار سه بعدی سلولی لازم است. در واقع در ابتدای این مطالعه محققین فکر نمی کردند که سلول های بنیادی بتوانند به صورت مستقل شبکیه را بسازند اما در این سیستم سلول ها تا حدی می دانند که قرار است چه کاری را انجام دهند.

زمانی که بافت شبکیه در مرحله ای معادل هفته 28 تکوینی بود(دارای فتورسپتورهای بالغ)، محققین این مینی شبکیه را برای ارزیابی قابلیت آن در حس کردن نور و تبدیل کردن آن به سیگنال های بینایی تست کردند.

آن ها یک الکترود را درون یک سلول فتورسپتور قرار دادند و یک پالس نوری به سلول دادند و مشاهده کردند با الگوی بیوشیمایی مشابه حالت طبیعی واکنش داد. واکنش این فتورسپتورهای تولید شده آزمایشگاهی مشابه با سلول های استوانه ای چشم بود.

این محققین می گویند سیستمی که آن ها به وجود آورده اند می تواند صدها مینی شبکیه را در صورت نیاز به صورت مستقیم از فردی که دچار بیماری های شبکیه است(مانند رتینیت پیگمنتوزا) تولید کند. این سیستم بیولوژیک منحصر بفرد ابزار مناسبی را برای مطالعه مستقیم عامل بیماری های شبکیه در بافت انسانی به جای مدل های جانوری ارائه می دهد.

پایان مطلب/