سلول های بنیادی مشتق از انواع مختلف چربی مارکرهای سطح سلولی مختلفی را بیان می کنند
سلول های بنیادی مزانشیمی دارای توانایی ذاتی در تبدیل شدن به انواع سلول های مختلف مانند ماهیچه، غضروف و استخوان هستند. این سلول ها را با توجه به منبعی که از آن استخراج می شوند طبقه بندی می کنند که شامل سلول های بنیادی مشتق از مغز استخوان و سلول های بنیادی مشتق از چربی می باشند. این سلول ها به دلیل فراوانی بالا و سهولت جداسازی پتانسیل بالایی برای استفاده در مهندسی بافت و طب ترمیمی دارند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین سنگاپوری موفق به جداسازی سلول های بنیادی از دو نوع منبع مختلف بافت چربی شده اند. این دو منبع شامل چربی زیر پوستی و چربی احشایی درون حفره شکمی است. این تیم تحقیقاتی نشان داده اند که سلول های بنیادی جداسازی شده از این دو نوع بافت مارکرهای سطح سلولی متفاوتی را نیز بیان می کنند. این یافته ها می تواند در تعیین منشا سلول های بنیادی بافت چربی و نقش انواع مختلف آن ها در اختلالات ناشی از متابولیسم مانند چاقی یا تومورهای بافت نرم، کاربرد داشته باشد.
سلول های بنیادی نیز مانند سایر سلول های بدن دارای مارکرهای سطحی هستند که به نوعی اثر انگشت و هویت منحصر به فرد آن محسوب می شود. محققین پیش از این دریافته اند که سلول های بنیادی مزانشیمی مارکرهایی مانند CD73، CD90 و CD105 را بیان می کنند و مارکرهایی مانند CD14,19,34 و CD45 را بیان نمی کنند. مطالعات اخیر نشان می دهد که وجه تمایز سلول های بنیادی چربی با مغز استخوان بیان CD36 و عدم بیان CD106 است. بنابراین، سلول های بنیادی مشتق از انواع بافت های مختلف مارکرهای سطح سلولی مختلفی را بیان می کنند که ابزار ارزشمندی برای تعیین منشا این سلول های بنیادی مزانشیمی است.
این محققین بر این فرض بودند که سلول های بنیادی چربی مشتق از بافت های مختلف نیز ممکن است مارکرهای سطح سلولی مختلفی را بیان کنند. بنابراین آن ها چربی احشایی و زیرجلدی 12 فرد بیمار چاق را استخراج کردند، بعد از جداسازی سلول های بنیادی از چربی، این محققین پروفایل بیان بیش از 240 مارکر سطح سلولی را برای هر نمونه آنالیز کردند. این آنالیزها بیان بسیار بالایی از CD10 را در سطح سلول های بنیادی مشتق از چربی زیرجلدی در مقایسه با چربی احشایی نشان داد. علاوه براین، آن ها سطح بسیار بالایی از CD200 را در سطح سلول های بنیادی مشتق از چربی احشایی در مقایسه با چربی زیرجلدی مشاهده کردند.
هم چنین این محققین دریافتند که سلول های بنیادی مشتق از چربی زیر جلدی و غنی از CD10 توان تمایزی بهتری در مقایسه با همین سلول ها و فاقد CD10 دارند. و سلول های بنیادی فاقد CD200 در مقایسه با آن هایی که غنی ازCD200 توان تمایزی بالاتری دارند.
این مطالعه نشان می دهد که مارکرهای CD10 وCD200 به ترتیب مارکرهای ظرفیت تمایزی آدیپوژنیک زیاد و کم هستند.
پایان مطلب/