به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین دانشگاه Cornell نشان داده اند که سلول های سرطانی دارای پوششی قندی هستند که ظاهری شیرین به آن ها می دهند. این پوشش ضخیم و لزج مانند پوسته یک حلزون است و نقشی تعیین کننده در بقای سلولی دارد. این پوشش گلیکوپروتئینی موجب تغییرات فیزیکی در غشای سلول سرطانی می شود که بقای این سلول ها و در نتیجه کشنده بودن آن ها را افزایش می دهد.

محققین دریافته اند که زنجیره های طویل گلیکوپروتئینی روی سطح سلول های سرطانی موجب دور شدن غشای سلولی از محیط پیرامونی اش و خم شدن آن به داخل می شود. این تغییر فیزیکی موجب می شود که گیرنده های چسبندگی سطح سلول به نام اینتگرین ها با یکدیگر جمع شوند. اینتگرین ها به داربست های پروتئینی محیط اطراف شان متصل می شوند و تقریبا همه رفتارهای سلولی مانند حرکت، رشد و تمایز را تنظیم می کنند.

مکانیسم توده ای شدن موجب می شود که اینتگرین ها سیگنالینگ طبیعی سلول را تغییر دهند و نهایتا منجر به رشد و بقا سلولی می شود. مکانیک این پوشش قندی و وقایع سیگنالینگ متعاقب آن می تواند به وسیله عواملی مانند میزان غذای در دسترس و متابولیسم و عواملی مانند ژنتیک تحت تاثیر قرار بگیرد. از طرف دیگر تغییر در ترکیب قندی سطح سلول می تواند به طور فیزیکی سازمان دهی گیرنده ها در سطح سلول را تغییر دهد.

پایان مطلب/