به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress،  با تمام آن چه گفته شد شیمی درمانی همیشه جوابگو نمی باشد و به نظر می رسد که هرچند این روش در ابتدا موثر واقع می شود اما بیماری مجددا در بیماران عود می کند. مطالعه ای جدید نشان می دهد که چگونه سلول های سرطانی به نوعی از شیمی درمانی جاخالی می دهند و طفره می روند. این مطالعه نشان می دهد که سلول های سرطانی برای فرار از دست شیمی درمانی از سلول های بنیادی خود فرد بیمار استفاده می کنند. برای مثال با شروع لوکمیای لنفوبلاستیک حاد، برخی از سلول های سرطانی درون مغز استخوان پنهان می شوند، یعنی جایی که سلول های بنیادی خونی وجود دارند. هدف سلول ها از رفتن درون مغز استخوان یافتن راهی است که بتوانند نسبت به داروهای سرطانی مقاومت نشان دهند و بدین منظور با یکسری از پروتئین های نیز واکنش نشان می دهند.

در ابتدا سلول های سرطانی پروتئین های سیگنالینگی به نام سیتوکین ها را تولید می کنند که انواع خاصی از سلول های بنیادی به نام سلول های بنیادی مزانشیمی را جذب می کنند. بعد از جذب آن ها، سلول های سرطانی به نوعی تشکیل لانه یا آشیانه ای درون سلول های بنیادی می دهند و همراه با آن ها رشد می کنند.  هدف سلول های سرطانی برداشتن پروتئین خاصی به نام فورین از این سلول های بنیادی مزانشیمی است. فورین دارای توانایی ویژه ای در فعال سازی برخی پروتئین های دیگر است. سلول های سرطانی نیز این پروتئین فورین گرفته شده از سلول های بنیادی را برای فعال سازی پروتئین دیگری به نام GDF15 استفاده می کنند. پروتئین GDF15 موجب فعال سازی سیستم دفاعی سلول های سرطانی می شود و در نتیجه  این سلول ها به شیمی درمانی مقاومت نشان می دهند.

این مطالعات در مدل های جانوری و مشخصا موشی صورت گرفت. اما مطالعات نشان می دهد که این یافته ها قابل بسط به انسان نیز هستند. در واقع مشخص شده است که سلول های سرطانی که به شیمی درمانی مقاومت نشان می دهند به وسیله مجموعه ای از سلول های بنیادی در بر گرفته شده اند. این سلول های سرطانی GDF15 را تولید می کنند و به شیمی درمانی مقاومت نشان می دهند.

درک بهتر چگونگی مقاومت سلول های سرطانی به شیمی درمانی می تواند به تولید داروها و یا ایجاد درمان های جدید کمک کند.

پایان مطلب/