به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، اسکلروزیس سیستمیک یک بیماری اتوایمن بافت پیوندی است که مشخصه اصلی آن واسکولوپاتی، کمی التهاب و فیبروز در پوست و اندام های داخلی است. پیش از این، مطالعات نشان داده بود که اسکلروزیس سیستمیک به درمان با پیوند سلول های بنیادی خون ساز پاسخ می دهد هرچند نقش این سلول های بنیادی در روند ترمیم به خوبی مشخص نبود.

در این مطالعه، پیوند سلول های بنیادی خون ساز اتولوگ شامل فرایندی چند مرحله ای است که با انتشار دوزهای بالای سیکلوفسفامید و آنتی بادی علیه سلول های ایمنی شروع می شود و با تزریق سلول های بنیادی خود فرد بیمار که از خون وی گرفته و خالص سازی شده ادامه می یابد. این مطالعه به صورت تصادفی روی 156 بیمار مبتلا به اسکلروزیس سیستمیک صورت گرفت. طی یک پیگیری 8/5 ساله نتایج ضد و نقیضی به دست آمد.

بیمارانی که پیوند سلول های بنیادی خون ساز را دریافت کرده بودند در سال اول میزان مرگ ومیر بیشتری را نشان دادند ولی میزان بقای کلی در افراد باقی مانده از پیوند در مقایسه با گروهی که فقط با سیکلوفسفامید درمان شده بودند به مراتب بیشتر بود.

محققین می گویند: پیوند سلول های بنیادی خون ساز در مقایسه با تزریق درون وریدی سیکلوفسفامید موثرتر بود و ارزیابی های پوستی، توانایی های عملکردی، کیفیت زندگی و عملکرد ریوی این مطلب را به خوبی نشان می دهد.

پایان مطلب/