به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، شاید اولین موفقیت محققین در زمینه سلول های بنیادی کشف سلول های بنیادی مزانشیمی در چندین دهه قبل بود. این سلول ها در مغز استخوان وجود دارند و می توانند به انواع سلول ها مانند استخوان، چربی و بافت ماهیچه تبدیل شوند. از این سلول ها در مطالعات بالینی متعددی استفاده شده است. ولی متاسفانه، نتایج این مطالعات مقداری جای تامل دارد. یکی از این مشکلات عدم چسبندگی این سلول ها برای مدت زمان کافی است و در نتیجه بیمار نمی تواند از مزایای طولانی مدت آن بهره مند شود.

اما مطالعه صورت گرفته به وسیله محققین دانشگاه هاروارد نشان داده است که پیوند سلول های بنیادی مزانشیمی همراه با سلول های شکل دهنده عروق خونی که به طور طبیعی در جریان خون یافت می شوند می تواند نتایج را بهبود ببخشد. پیوند همزمان این سلول ها با هم می تواند بقای سلول های بنیادی مزانشیمی را در موش و بعد از پیوند افزایش دهد. در نتیجه این افزایش زمان بقا، به این سلول ها پتانسیل ترمیمی بیشتری می دهد و این سلول ها می تواند بافت استخوانی و چربی جدیدی را بسازند.

در بدن این سلول ها در نزدیک مویرگ ها جای می گیرند و سیگنال هایی را از آن ها دریافت می کنند و زمانی که ما این سلول ها را به منظور کشت در شرایط آزمایشگاهی جدا سازی می کنیم، در واقع این ارتباط را از بین می بریم. اما چون ما راه تغذیه این سلول ها را یاد گرفته ایم این سلول ها در محیط کشت بقا پیدا می کنند. اما زمانی که این سلول ها به بدن پیوند می شوند مدت زمانی طول می کشد که این سلول ها به نزدیکی مویرگ ها برسند و بتوانند تغذیه شوند. در نتیجه پیوند همزمان این سلول ها با سلول های شکل دهنده عروق خونی می تواند در همان شروع پیوند تفاوت های مهمی را در بهبود ایجاد کند.

پایان مطلب/