به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، بی اختیاری ادراری  زمانی اتفاق می افتد که عضلات کف لگن که مثانه و میزنای را حمایت می کنند به حدی ضعیف شوند که قادر به جلوگیری از خروج ادرار به دلیل فشار موجود در شکم بنا به دلایلی مانند خندیدن یا سرفه نشوند. این وضعیت اغلب در زنان و در نتیجه بارداری و زایمان اتفاق می افتد.

مهندسی بافت روش جذابی را برای ترمیم اسفنکتر عضلانی ارائه می دهد. پیش از این منابع سلولی مختلفی مانند سلول های بنیادی مشتق از عضله اسکلتی، سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان  و سلول های بنیادی آدیپوز برای درمان بی اختیاری ادراری مورد استفاده قرار گرفته اند. سلول های بنیادی مشتق از عضله اسکلتی و سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان  یک جایگزین بالقوه برای درمان بی اختیاری ادراری بوده اند. با این وجود، در مقایسه با سلول های بنیادی آدیپوز، به دست آوردن مقادیر زیادی سلول های بنیادی مشتق از عضله اسکلتی و سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان  بسیار مشکل است.

در این مطالعه از پنج بیمار استفاده شدکه تمایل به استفاده از ایمپلنت نداشتند یا استفاده کرده بودند اما موفقیت آمیز نبوده است. آن ها با سلول های بنیادی آدیپوز ترکیب شده با کلاژن گاوی و سالین تیمار شدند.

این سلول های بنیادی از چربی زیر پوست جداسازی شده و به ندت سه هفته در آزمایشگاه کشت و تکثیر یافتند. سپس مخلوط این سلو لها با ژل کلاژن به بیمار تزریق شد و بیماران در دوره های سه، شش و 12 ماه بعد از تزریق مورد معاینه قرار گرفتند. هدف اولیه بررسی میزان موثر بودن کلی درمان از طریق تست سرفه بود. از پرسشنامه هایی برای تعیین میزان بهبود ذهنی استفاده شد.

بعد از شش ماه، یک نفر از پنج نفر تست سرفه منفی با مثانه پر نشان داد. بعد از یک سال، تست سرفه برای سه بیمار دیگر نیز منفی بود و دو نفر از آن ها از اظهار رضایت کامل داشتند و در نتیجه فرایند درمان برای بی اختیاری  ادراری در مورد آن ها پایان یافت. نتایج پرسشنامه نیز بهبود های ذهنی را در مورد همه پنج بیمار نشان داد.

این اولین مطالعه ای بود که از سلو لهای بنیادی آدیپوز اتولوگ در ترکیب با کلاژن برای درمان بی اختیاری ادراری در خانم ها استفاده کرد و نشان داد که استفاده از این سلول ها ایمن و قابل تحمل است. با این وجود، سهولت و کارایی درمان بهینه نبود و شاید محققین نیاز به درمان های تزریقی بیشتری داشته باشند.

پایان مطلب/