به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday،مطالعات قبلی نشان داده است که چربی زیر پوست یا بافت آدیپوز دارای سلول های بنیادی است که عملکرد قلبی را بهبود می بخشند، شدت حملات قلبی را کاهش می دهند و ترمیم عروق خونی را افزایش می دهند. برخی از این چربی ها از  لیپوساکشن به دست می آیند. اما به دست آوردن این سلول ها از بیمارانی که متحمل عمل قلبی می شوند، احتیاج به یک پیش جراحی برای جمع آوری بافت چربی از نواحی زیر پوستی دارد. از طرف دیگر محققین می گویند طی عمل قلب، چربی اطراف قلب که آن را چربی مدیاستینال می گویند نیز تا حدی برداشته می شود.  آیا این بافت چربی دارای سلول های بنیادی است که  می تواند مجددا به قلب منتقل شود و عملکرد قلب را بهبود ببخشد؟

در ابتدا محققین چربی مدیاستینال را از 24 بیماری که متحمل جراحی قلب شده بودند جمع آوری کردند. آن ها دریافتند که این بافت محتوی سلول های بنیادی است که می توانند به آدیپوسیت یا استئوسیت های تمایز یابند که مارکر کاردیومیوسیتی را نیز بیان می کنند! سپس این محققین بررسی کردند که ایا این سلول های بنیادی می توانند عملکرد قلبی را در 13رت با نارسایی قلبی مادرزادی بهبود ببخشند یا خیر. آن ها این سلول های بنیادی را به قلب این رت ها تزریق کردند.

بعد از شش هفته، نتایج نشان داد که در رت هایی که سلول های بنیادی بافت چربی مدیاستینال را دریافت کرده بودند حرکت های بطنی بزرگتری دیده می شود و هیچ گونه کاهشی در کسر خروجی بطن چپ وجود ندارد(معیاری از پمپاژ قلب). این نتایج نشان می دهد که این سلو ل های بنیادی دارای اثری محافظت کننده برای قلب هستند.

پایان مطلب/