به گزارش بنیان به نقل از Medicalxpress،  دارویی به نام bexarotene توانسته است میزان پروتئین نوروتوکسیک  amyloid-beta را که در موش های آزمایشگاهی که در مرحله پیشرفته بیماری بوده اند کاهش دهد اما در مورد موش هایی که در مراحل اولیه بیماری بودند موثر نبوده است. این یافته اخیرا توسط محققان امریکایی در کنفرانس بین المللی انجمن آلزایمر در کپنهاگ گزارش شده است. این محققان در سال 2012 توانسته بودند موشی را تولید نمایند که حامل یک ژن انسانی است که احتمال بروز بیماری فوق را تا 15 برابر افزایش می دهد. بیماری آلزایمر رایج ترین شکل زوال عقل است و در بیش از 7 میلیون امریکایی دیده می شود. بیماری مذکور پیش رونده است و در نهایت موجب مرگ می شود. یکی از مشخصه های بیماری ظهور پلاک های متراکم در مغز است که از توده های amyloid-beta تشکیل شده اند.  نتایج مطالعه اخیر بیان می کند که اشکال کوچک تر و قابل حل amyloid-beta بیش تر از پلاک های غیرقابل حل عامل مرگ نورن ها هستند ومرگ  این سلول ها موجب زوال عقل می شود. انسان حامل ژن کد کننده برای پروتئینی به نام apolipoprotein E است که با اتصال به amyloid-beta  و تجزیه آن موجب  پاک سازی amyloid-beta از مغز می شود. موش هایی که به منظور مطالعه بیماری آلزایمر توسط محققان امریکایی تولید شده اند دارای اشکال جهش یافته ای از ژن apolipoprotein E به نام های APOE4 و APOE3 هستند. به گفته محققان طبق تحقیقات آن ها APOE4 مهم ترین ریسک فاکتور ژنتیکی برای این بیماری است. این گروه داروی bexarotene را به مدت 7 روز برای موش های حامل دو ژن جهش یافته فوق به کار برده اند. این موش ها در مراحل مختلف بیماری آلزایمر بوده اند.  سپس میزان amyloid-beta قابل حل درمغز موش ها اندازه گیری شده است. در موش هایی که در مراحل نهایی بیماری بودند و ژن APOE4 را حمل می کردند 40 درصد کاهش ماده فوق و نیز افزایش در میزان اتصال  apolipoprotein  به amyloid-beta دیده شده است. اما در موش های حامل دوژن حهش یافته فوق که در مراحل اولیه بیماری بودند افزایش میزان amyloid-beta قابل حل مشاهده شده است. به کاربردن داروی فوق به مدت یک ماه در موش های حامل  APOE4 که در مراحل اولیه بیماری بوده اند از پیشرفت بیماری جلوگیری نکرده است. پژوهشگران معتقدند در بیمارانی که ژن APOE4 وجود دارد درمان کوتاه مدت با bexarotene در مراحل نهایی بیماری می تواند مفید باشد با این حال مطالعات بیشتری برای تعیین طول و مدت درمان و نیز تاثیر دارو در افراد حاوی ژن APOE3 لازم است. این دارو به شدت برای کبد سمی است بنابراین دوز به کار رفته باید به دقت انتخاب شود و بیماران در طول درمان تحت نظر باشند.
پایان مطلب