به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، در این مطالعه سه گروه از رت هایی که دچار انفارکته قلبی شده بودند با تزریق سلول های عضلانی صاف به نواحی آسیب دیده تیمار شدند. یک گروه سلول های عضلانی صاف اتولوگ مدیفه نشده را دریافت کردند، گروه دوم سلول های عضلانی صاف آلوژن مدیفه نشده و در نهایت گروه سوم سلول های عضلانی صاف آلوژنیک مدیفه شده با اینترلوکین-10 را دریافت کردند.

بعد از سه هفته، سلول های اتولوگ مدیفه نشده پیوند شدند در حالی که سلول های آلوژنیک مدیفه نشده به وسیله میزبان رد شدند. با این وجود، سلول های آلوژنیک مدیفه شده با اینترلوکین-10  میزان بقا را به شدت افزایش دادند، عملکرد بطنی را بهبود بخشیدند، ضخامت دیواره میوکاردی را افزایش دادند و در نهایت مانع از رد پیوند شدند.

در حالی که مطالعات قبلی، سلول های بنیادی مزانشیمی را بهترین گزینه برای ترمیم قلب اسیب دیده می دانند اما این مطالعه نشان داده است که سلول درمانی تقویت شده با ژن  اینترلوکین-10، پاسخ ایمنی را مهار می کند و بقای سلول های عضلانی صاف را در قلب افزایش می دهد و در مقایسه با گروه های کنترل عملکرد قلبی را بهبود می بخشد.

اما با تمام آنچه گفته شد به نظر می رسد که مطالعات بیشتری برای تعیین اثرات طولانی مدت سلول های عضلانی صاف مدیفه شده با اینترلوکین-10 لازم است.

پایان مطلب/