به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، مطالعه جدید در دانشگاه راکفلر و کلمبیا پیشنهاد می کند که این ریزمولکول ها ممکن است قادر به دادن اطلاعات ارزشمندی در مورد آسیب قلبی باشند: این محققین ارتباطی را بین نوع خاصی از microRNAهای موجود در جریان خون و آسیب عضلات قلبی مشاهده کرده اند. آن ها امیدوارندکه روزی این مولکول ها ابزار تشخیصی با حساسیت بالا را در مقایسه با ابزارهای کنونی ارائه دهند.

این محققین small RNAهای گردش کننده در خون افراد سالم و بیماران دارای نارسایی قلبی را پروفایل کردند و دریافتند که سطح microRNAهای خاصی در عضلات بیماران افزایش یافته است که شامل سه نوع خاص است که فقط در قلب وجود دارند. آن ها بر این باورند که این سه microRNA می توانند مارکرهای خوبی برای آسیب های قلبی از حملات قلبی تا آسیب ناشی از تصادفات باشند.

این محققین نتایج microRNA را با پروتئین های شناخته شده اخیر برای تشخیص آسیب قلبی مقایسه کردند: این پروتئین تروپونین قلبی است. این پروتئین در سلول های عضلات قلبی سالم وجود دارد، و با وقوع یک آسیب این پروتئین به درون جریان خون نشت می کند. محققین دریافته اند که سطح microRNAی وابسته به عضلات در خون افزایش می یابد ولی میزان آن در نمونه های بافت بیماران دارای نارسایی قلبی تغییری نمی کند.

این مطالعه نشان می دهد که microRNAها را می توان به عنوان بیومارکری برای آسیب قلبی استفاده کرد و از آن جایی که آن ها را در نمونه های خونی می توان تشخیص داد، می توانند گزینه بهتری در تست های تشخیصی در مقایسه با تروپونین قلبی باشند.

پایان مطلب/