به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، برای مطالعه عملکرد نوورن های مغزی، محققین معمولا آن ها را درون پتری دیش ها کشت می دهند. اما ساختار پیچیده بافت مغزی که شامل ماده سفید و خاکستری است،  نمی تواند به وسیله این نورون های دو بعدی شبیه سازی شود. زمانی که مغز در معرض آسیب یا بیماری قرار می گیرد، ماده سفید و خاکستری به طرق مختلف تحت تاثیر قرار می گیرد. به همین دلیل احتیاج به مدلی از بافت مغزی است که اجازه مطالعه هر یک از این  نواحی را به طور جداگانه بدهد.

محققین اخیرا  سعی براین داشته اند که با رشد نورون ها در محیط ژل کلاژن سه بعدی ایجاد یک بافت مغزی دارای عملکرد کنند اما توفیقی نداشته اند. اغلب مدل ها خیلی سریع از بین می روند و در تولید یک بافت مغزی دارای عملکرد با شکست مواجه می شوند. اما این دانشمندان  موفق به ایجاد راهی برای تولید بافت شبه مغزی سه بعدی شده اند که نه تنها می تواند مناطق مغزی سفید و خاکستری مجزایی را شبیه سازی کند بلکه می تواند برای بیش از 5 هفته هم زنده بماند.

به این منظور دکتر کاپلان و همکاران از دو بیومتریال استفاده کردند: پروتئین سیلک و ژل کلاژنی. پروتئین سیلک به عنوان یک داربست اسفنجی عمل می کند که اجازه چسبیدن نورون ها را می دهد و ژل کلاژن هم رشد فیبرهای عصبی را تحریک می کند.

محققین مجموعه آزمایشاتی را روی این بافت های شبه مغزی سه بعدی انجام دادند تا سلامتی و عملکرد این نورون ها را تست کرده و با نورون های رشد یافته در محیط های دوبعدی مقایسه کنند. نتایج نشان داد که این نورون های سه بعدی دارای بیان بالاتری از ژن های عصبی هستند که در رشد و عملکرد نورونی دخیل هستند. هم چنین نورون های رشد یافته در بافت مغزی شبه سه بعدی فعالیت متابولیکی مداومی را تقریبا تا پنج هفته نشان دادند. علاوه براین فعالیت الکتریکی و ویژگی پاسخ دهی که در بافت مغزی طبیعی دیده می شود در این نورون های بافت شبه سه بعدی مشاهده شد.

پایان مطلب/