به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، دکترPan می گوید: ما با اطمینان زهر این جانوران را  در ذراتی با اندازه های نانومتری و در آزمایشگاه برای درمان سرطان سینه و سلول های ملانوما استفاده کرده ایم. این ذرات که خود را از سیستم ایمنی پنهان می کنند مستقیما جذب سلول های سرطانی می شوند و از بافت طبیعی محافظت می کنند.

سموم مارها، زنبور و عقرب ها حاوی پروتئین ها و پپتیدهایی است که زمانی که از سایر ترکیبات جدا شده و به طور مجزا تست شدند، می توانند به غشای سلول های سرطانی بچسبند. این عمل می تواند به طور بالقوه رشد و گسترش بیماری را بلوک می کند. دکتر Pan و همکاران می گویند برخی از مواد یافت شده در این ترکیبات می توانند عوامل ضد توموری موثری باشند. اما تزریق آن ها به تنهایی به بیمار می تواند عوارض جانبی داشته باشد. به عنوان مثال، آن ها می توانند برای عضلات قلبی و سلول های عصبی آسیب رسان باشند یا ایجاد لخته های ناخواسته و خونریزی زیر پوستی کنند. بنابراین این محققین به دنبال راهی برای حل کردن این عوارض جانبی افتادند.

این محققین در مطالعه زنبورهای عسل، ماده ای را در زهر آن ها شناسایی کردند که به آن ملیتین(melittin) می گویند و مانع از تکثیر سلول های سرطانی می شود. زنبورها مقدار کمی زهر تولید می کنند که این امر استخراج و جداسازی مواد آن را برای تست های آزمایشگاهی و استفاده بالینی مشکل می کند. این دلیلی است که آن ها به دنبال سنتز ملیتین در آزمایشگاه هستند. برای نشان دادن این مطلب که ملیتین چگونه درون نانوذره ها عمل می کند، مطالعات محاسبه ای را انجام دادند. به دنبال آن، آن ها سم سنتزی شان را به درون نانوذره ها تزریق کردند. این سموم پپتیدی سنتز شده در درون این نانوذره ها متراکم شده و زمانی که در معرض جریان خون قرار می گیرند نشت نکرده و ایجاد عوارض جانبی نمی کنند. چیزی که آن ها انجام می دهند این است که مستقیما وارد تومور می شود و به سلول های بنیادی سرطانی متصل می شوند و رشد و تکثیر آن ها را بلوک می کنند. این محققین در گام بعدی به دنبال تست کردن این روش درمانی جدید در خوک و رت هستند.

پایان مطلب/