به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، درک مکانیسم های مولکولی که تعادل بین خودنوزایی و تمایز را در سلول های بنیادی بالغ کنترل می کنند، برای ایجاد درمان های ترمیمی در برخی بیماری ها یا شرایط پیری و آسیب دیدگی امری ضروری است.

در این مطالعه اخیر، محققین انستیتو Stowers نشان داده اند که رقابت بین دو پروتئین به نام Bam و COP9 موجب تعادل بین خودنوزایی و عملکرد تمایزی سلول های بنیادی خط زایا در دروزوفیلا می شود. پروتئین Bam، یک فاکتور تمایزی غالب در سیستم سلول های بنیادی خط زایای دروزوفیلای ماده است. برای این که سلول های بنیادی از حالت بنیادینگی و خودنوزایی به سمت تمایز پیش بروند باید Bam فاکتورهای دخیل در خودنوزایی را غیرفعال و فاکتورهای تمایزی را فعال نماید. این فاکتور در سلول های تمایز یافته به میزان زیاد و در سلول های بنیادی خط زایای مگس سرکه به میزان اندکی بیان می شود.

از جمله فاکتورهای خودنوزایی که به وسیله Bamهدف قرار می گیرند پروتئین COP9 signalosome است که دارای هشت زیرواحد می باشد. محققین کشف کرده اند که Bam و زیرواحدهایCOP9 دارای عملکردهای متضادی در تعیین سرنوشت سلول های بنیادی خط زایا در مگس سرکه ماده هستند.

پروتئین Bam مستقیما به CSN4 باند می شود و از یکی شدن آن با زیرواحدهای دیگر COP9 از طریق رقابت مولکولی جلوگیری می کند. زیرواحد CSN4 تنها زیرواحد COP9 است که می تواند با Bam برهمکنش داشته باشد.

این مطالعه راه جدیدی را برای این برهمکنش و تبدیل حالت خودنوزایی به تمایز ارائه می دهد. در واقع این مطالعه نشان می دهد که این زیرواحد(CSN4) تنها زیرواحدی نیست که در تنظیم تمایز سلول های بنیادی خط زایا نقش دارد. یک توضیح ممکن این است که باند شدن CSN4 به Bam، به سایر پروتئین های CSN اجازه می دهد که فعالیت های تمایزی را پیش ببرند.

این دانشمندان در صددند در مطالعات آینده مکانیسم های مولکولی که COP9 و CSN4 را قادر به پیشبرد خودنوزایی می کند شناسایی کنند.

پایان مطلب/