به گزارش بنیان به نقل از ايسنا، «هاو يانگ» و «ليوي لين» به ترتيب از دانشگاه‌هاي پرينستون و کاليفرنيا که در اين پژوهش با هم همکاري دارند از تب‌سنج معمولي براي چک کردن دماي سلول‌ها، بسته‌هاي ميکروسکوپي به تعداد 100 تريليون يا بيشتر از پوست، عصب، قلب، کليه و ساير بافت‌هايي که بدن انسان را تشکيل مي‌دهند، استفاده نمي‌کنند، زيرا سلول‌ها آن‌قدر کوچک هستند که 60 هزار عدد از آنها در نوک سوزن جاي مي‌گيرند.

پژوهشگران دانشگاه‌هاي پرينستون و کاليفرنيا در حال استفاده از نقاط کوانتومي (به رنگ قرمز) براي اندازه‌گيري دماي سلول‌هاي زنده هستند

«يانگ» توضيح داد: ما از نانودماسنج‌ها استفاده کرديم. آنها نقاط کوانتومي هستند؛ بلورهاي نيمه‌ رسانايي که به اندازه کافي کوچک هستند تا بتوانند درست وارد يک سلول منفرد شوند، جايي که مي‌توانند به دليل تغييرات دما تغيير رنگ بدهند. ما از نقاط کوانتومي کادميوم و سلنيوم که رنگ‌هاي (طول موج‌هاي) مختلف نوري متناظر با دما توليد مي‌کنند، استفاده کرديم و مي‌توانيم دما را با تغيير رنگ افزاره ببينيم.

اين پژوهشگران با وارد کردن اين نانودماسنج‌ها در داخل سلول‌هاي موش که در ظروف آزمايشگاهي در حال رشد بودند، توانستند اين اطلاعات را به دست آورند. آنها اختلاف دمايي‌هاي چند درجه فارنهايتي را بين يک قسمت از سلول‌ها و قسمت ديگر مشاهده کردند و در واقع پي ‌بردند که بخش‌هايي از سلول‌ها گرم‌تر يا سردتر از ساير بخش‌ها هستند. اين اندازه‌گيري‌هاي دما هنوز به اندازه کافي براي به دست آوردن شکل عددي دقيق، صحيح نيستند. همچين گروه «يانگ» به ‌طور عمدي سلول‌ها را به گونه‌اي که فعاليت زيست‌شيميايي داخل سلول بالا رفته و تغييرات دمايي ثبت شوند، تحريک كردند.

«يانگ» گفت: با اين آزمايش‌هاي نانودماسنجي، من معتقد هستم که ما اولين کساني هستيم که نشان داديم پاسخ‌هاي دمايي داخل سلول‌هاي زنده منفرد، نامتناجس يا متفاوت هستند. اين کار ما را به سمت فرض دوم که سلول‌ها ممکن است از اختلاف دمايي به عنوان راهي براي ايجاد ارتباط استفاده کنند، سوق مي‌دهد.

گروه «يانگ» هم‌اکنون مشغول انجام آزمايش‌هايي براي تعيين اين‌که چه عاملي دما را در داخل سلول‌هاي زنده تنظيم مي‌کند، هستند.

اين پژوهشگران جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در دويست و بيست و چهارمين همايش و نمايشگاه ملي «جامعه مهندسي شيمي» آمريکا ارائه کردند.