به گزارش بنیان به نقل از ScienceDaily؛ سرطان مجاری پانکراس (PDAC) چهارمین علت مرگ ناشی ازسرطان است. بیماران تازه تشخیص داده شده، بطورمتوسط بقای کمترازیک سال داشته و میزان بقای 5 ساله آنها 3 تا 5 درصد است. بنابراین، نشانگرهای زیستی که بتوانند شروع PDAC را درمراحل اولیه تشخیص دهند به شدت مورد نیازهستند.
Jonathan Kelber نویسنده اول این مطالعه گفت:"ما دریافتیم که کینازی به نام PEAK1 خیلی زود درابتدای سرطان پانکراس فعال می شود. این پروتئین به وضوح در نمونه برداری تومورهای بدخیم بیماران وهمچنین درمدل های موشی تشخیص داده شده است.
PEAK1 نوع تیروزین کیناز است. این واقعیت که بیان PEAK1 در PDAC انسان افزایش یافته و فعالیت کاتالیزوری آن برای تکثیر سلولی PDAC مهم است آنرا گزینه مناسبی به عنوان نشانگرزیستی و هدف درمانی برای کشف دارو های کوچک مولکول می سازد.
علاوه بر نشان دادن اینکه سطح PEAK1 طی پیشرفت PDAC افزایش می یابد ، دانشمندان دریافتند که PEAK1 برای رشد و متاستازسرطان از یک نقطه بدن به نقطه دیگر لازم است.
Kelber گفت: PEAK1 یک مسیرسیگنالینگ حیاتی است که مهاجرت و تکثیر سلول را تنظیم می کند.  ما دریافتیم که اگر آن را در سلول های PDAC غیرفعال کنیم ، آنها توموربطورقابل توجه کوچکتری را در مدل موشی تشکیل داده و در متاستاز به دیگر نقاط بدن شکست می خورند.
با وجودیکه بسیاری ازمولکولهای پروتئینی دخیل درسرطان پانکراس شناسایی شده اند، مهارهیچ کدام به عنوان درمان های بالینی تایید نشده است. با این حال، محققان دریافتند که مهار مسیر سیگنالینگ وابسته به PEAK1 ،سلول های PDAC را به داروهای شیمی درمانی موجود مانند Gemitabine و داروهای مهارکننده ایمنی مانند Trastuzumab حساس می کند.
میزان بقا بیماران مبتلا به سرطان پانکراس پایین است ، بنابراین، تشخیص و درمان زودتر آن بسیار مهم است. از آنجا که درمان های فعلی اغلب بی اثرهستند، ما امیدواریم که یافته های این پژوهش مسیر جدیدی از تحقیقات را برای آوردن مهارکننده PEAK1 به فاز درمانی پیش روی ما قرار دهد.