لیلا قادری

اگرچه هنوز هیچ درمان موثری برای بیماری فلج مغزی وجود ندارد، اما سلول‌های خون بند‌ناف پتانسیل بهبود آسیب مغزی و عملکرد حرکتی را دارند.

این یافته به موش‌های پیر امکان می‌دهد با استفاده از خون موش‌های جوانتر، بتوانند عمر طولانی‌تری داشته باشند.

محققان آشکار کردند که چرا از دست دادن تنوع جمعیت باکتریایی در روده، با میزان زنده‌مانی پایین بیماران پس از پیوند در ارتباط است.

پیوند سلول‌های بنیادی خونساز به طور مؤثری می‌تواند ضخیم شدن پوست و گردش کلاژن و بازسازی بافت همبند را بهبود ‌بخشد.

با یافتن یک روش جایگزین برای درمان بیماری پارکینسون، سلول‌های بنیادی پرتوان القایی تمایز یافته (iPSC)، به عنوان گزینه درمانی مناسب انتخاب شدند.

استراتژی درمانی که برای طیف وسیعی از تومورهای جامد قابل استفاده است و سبب زنده‌مانی بیشتر موش‌های دارای تومور مغزی شده است.

با این کشف موفقیت‌آمیز، محدویت‌های قبلی روش‌های ذخیره‌سازی انجمادی و همچنین تأمین اهداکننده برطرف گردید.

نتایج بررسی‌های جدید محققان نشان می‌دهد که پیوند بافت بیضه‌‌ای که به مدت طولانی منجمد شده است؛ در مدل حیوانی نابارور، می‌تواند توان تولید مثلی آنها را به خوبی بازیابی نماید.

محققان دانشگاه MIT کشف کردند که سلول‌ها قبل از شروع به تقسیم، با استفاده از فرآیندی خاص به نام اگزوسیتوز لیزوزومی، پاکسازی انجام می‌دهند.

پژوهشگران چینی و آمریکایی، به کمک مجموعه‌ای از سلول‌های بنیادی قابل تزریق و با الگویی نانوساختار، موفق شدند غضروف آسیب‌دیده را بازسازی نمایند.

نتایج فاز اول کارآزمایی بالینی فلج مغزی با سلول‌های بنیادی خون بندناف، حاکی از ایمن و مؤثر بودن این روش درمانی است.

روش جدید شفاف‌سازی بافت با نام "هیبرید" می‌تواند گام مهمی در جهت مطالعه دقیق‌تر بسیاری از فرآیندهای بیولوژیکی بدن و بیماری‌هایی مانند کووید-19 باشد.

وزیکول‌های خارج سلولی با برنامه‌ریزی ویروسی، سلول‌های سرطانی را نسبت به ویروس‌های کشنده حساس می‌کنند.

محققان دانشگاه لوون، با استفاده از سلول‌های بنیادی فولیکول دندان، موفق به تولید مینای زیستی شدند.

تحقیقات پیش‌بالینی اثر یک ترکیب مشابه آهن، برای درمان بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما - سرطان تهاجمی مغز- را اثربخش و امیدوار کننده نشان داده است.