با درود .امیر هستم .
من در سال 83 در سن 18 سالگی دچار آلوپسیا آره آتا شدم . ابتدای بیماری با ریزش موها به صورت سکه ای روی پاها و شکم ( کلا از گردن به پایین ) بود درمان با کرتون و ماینوکسیدیل و ... بود ( 6 متخصص پوست مو مراجعه کردم ) اما در سال 86 در دو هفته اول مهر ماه کل موهای سر و صورت مژه و ابرو هام ریخت .
ناراحتی و استرس شدید داشتم . با نهایت ناامیدی به دو پزشک مراجه کردم ( پزشک متخصص پوست و مو و روانشناس ) کنترل استرس و استفاده از داروی دیفن سایپرون موجب شد تا بعد از گذشت 4 ماه موهام رشد کنه ، در طول دوره درمان نا امید نشدم حتی یه شونه گران قیمت خریدم تا وقتی موهای با ارزشم رشد کردند باهاش موهام را شونه کنم چون مطمئن بودم من موفق میشم .
از آن پس با افزایش استرس موهام میریزه اما با کنترل مجدد استرس و استفاده سریع تر از محلول دیفن سایپرون ( هفته ای یک مرتبه ) موهام دوباره رشد میکنه و دایره های ریخته شده پر میشه .
امیدوارم شما هم هر چه سریعتر بهبود پیدا کنید . روش سلول های بنیادی باید از لحاظ هزینه هم بررسی بشه .
سال 90 گفته بودند باید به آمریکا مراجعه کنی و چهار میلیارد تومن خرجت میشه . خب برای من میسر نبود و پیگیری نکردم.
راستی من همیشه میگم اگه من ابرو ندارم هستند افراد بسیاری که چشم ندارند
اگه دستها و پاهای من مو نداره ، هستند افراد بسیاری که دست و پا ندارند و اگه ..........