به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این اولین مطالعه است که روی اثر پیری روی بازسازی آکسونی در سیستم عصبی فوکوس می کند. از آن جایی که بسیاری از بیماری ها و اختلالات سیستم عصبی مرکزی وابسته به سن هستند و با افزایش سن جمعیت میزان آن ها افزایش می یابد، یافته های این مطالعه می تواند برای درک بهتر دلایل این امر و ایجاد راهکارهای درمانی موثر باشد. در پستانداران آکسون های مغزی و نخاعی توانایی محدودی در بازسازی بعد از آسیب دارند و چون این امر در مورد جوان ها نیز صدق می کند بنابراین مطالعه اثر پیری روی بازسازی با چالش هایی مواجه است. برای ارزیابی اثر سن روی بازسازی، دکتر ژنگ و همکارانش ژن Pten را در نورون های موش های جوان و پیر(بالاتر از 18 ماه) برداشتند. این دستکاری مولکولی موجب افزایش بازسازی در پستانداران بالغ جوان می شود. آن ها دریافتند که حذف Pten در موش های پیر نیز مانند موش های جوان، منجر به پاسخ های سلولی بعد از آسیبی می شود که اغلب نشان دهند بازسازی و ترمیم افزایش یافته هستند. با این حال، آکسون ها در موش های پیر توانایی کمتری در بازسازی آکسونی بعد از آسیب دارند. هم چنین موش های پیر در مقایسه با موش های جوان نشانه هایی از افزایش التهاب و سایر تغییرات در جایگاه آسیب را نشان دادند. این نشان می دهد که در موش های پیر، آکسون ها برای بازسازی با محیط مشکل تری مواجه هستند.

پایان مطلب/