ویروس کرونا(SARS-CoV-2) عامل بیماری COVID-19 است که از طریق گیرنده ACE2 به سلول های اپی تلیالی از جمله موکوس تنفسی و معدی روده ای حمله می کند.

پژوهشگران دانشگاه موناش یکی از موانع موجود بر سر راه بازسازی سلول های بتای پانکراسی را شناسایی کرده اند که می تواند راه را برای درمان دیابت هموار کند.

در حال حاضر، استفاده از ارگانوئید به دلیل تنوع، تغییر پذیری و عدم ثبات ارگانوئیدها، عدم بلوغ نفرونی، مقیاس پذیری پایین و ... با مشکل مواجه است.

در سال های اخیر سلول های بنیادی یا سلول های مشتق از آن ها که در آزمایشگاه تولید شده اند به عنوان یک راهکار احتمالی و امیدوار کننده برای درمان بیماری های مختلف از جمله بیماری های عروقیمطرح شده اند.

دکتر اشرفی گفت: یکسال بعد از تزریق سلول های بنیادی تست های ارزیابی بالینی تفاوت قابل توجهی بین گروه شاهد و گروه تزریق داشته و در هر دو گروه تست ها بهتر شد و نشان داد توانبخشی درکنار سلول درمانی موثر بوده است.

با استفاده بافت مغز انسان و موش، پژوهشگران دانشگاه Yale کشف کرده اند که ویروس SARS-CoV-2 می تواند به طور مستقیم سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر قرار دهد.

کارلوس رودریگز و همکارانش در دانشگاه جنوا نقش مهم پروتئین ADAMTS1 را در بیماری ملانومای یوویل(Uveal Melanoma) نشان داده اند که یکی از نادرترین و تهاجمی ترین سرطان ها در چشم است.

محققین سلول های بنیادی در ژاپن دستگاهی را ابداع نموده اند که با استفاده از تولید پالس هایی از پرتو تراهرتز، موجب تغییرات بیان ژن می‌شود که خود خبری امید بخش از افق‌های پیش رو در درمان‌های نوین می باشد.

چه می شود اگر مشکلات مخرب چشمی که منجر به گلوکوم، دیستروفی قرنیه و آب مروارید می شوند، قبل از این که منجر به اختلال در بینایی شوند تشخیص داده شوند؟ دکتر تینگ ژی و همکارانش در انستیتو تحقیقات پزشکی Stowers اجسام مژه ای را کلیدی برای حل این معما دانسته اند.

ارگانوئیدهای مشتق از سلول های بنیادی، بلوک های ساختاری ایده آلی برای مهندسی بافت هستند؛ با این حال، تولید ارگانوئیدهای اپی تلیالی بزرگ تر و کنترل شده از نظر شکل هنوز به طور کامل و مناسب میسر نشده است.

بدن انسان دارای بیش از 60 تریلیارد سلول است که برای حفظ هموستازی بافت های بدن هر روز نوزایی می کنند. به طور ویژه، سلول های مجرای گوارشی به دلیل وجود سلول های بنیادی در بافت هایش، ظرف چندین هفته به طور کامل نوزایی می کند.

تیمی از محققین ژاپنی موفق شده اند سلول های روده کوچک را از سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی(hiPSCs) تولید کنند که بسیار شبیه نمونه های موجود در بدن هستند. می توان از این سلول ها در مطالعات پایه مربوط به روده و هم چنین غربالگری های دارویی برای روده استفاده کرد.

در مجموعه آزمایشاتی که روی بافت های موشی و سلول های انسانی انجام گرفته است، پژوهشگران در جان هاپکینز دریافته اند که که برداشتن غشایی که پشت چشم را می پوشاند می تواند به بهبود و موفقیت نرخ رشد مجدد سلول های عصبی آسیب دیده در بیماری های چشمی کمک کند.این یافته به طور ویژه می تواند به درمان عوارض بیماری گلوکوم و آسیب عصب چشمی کمک کند.

بدست آوردن سلول های چربی بیشتر احتمالا چیزی است که خیلی از افراد خواهان آن نیستند، هر چند این امر برای مبارزه با دیابت و سایر بیماری ها ضروری است. این که چگونه بدن سلول های چربی بیشتری بدست می آورند هنوز هم یک معما است.

پژوهشگران در مرکز City of Hope دریافته اند که ژن ApoE4 که خطر بیماری آلزایمر را افزایش می دهد موجب افزایش حساسیت و شدت COVID-19 می شود.