خونریزی درون بطنی(IVH) در نوزادان زودرس به عنوان یکی از دلایل اصلی مشکلات بعد از تولد شناخته می شود.

پژوهشگران دانشگاه میامی کارآزمایی بالینی کنترل شده و تصادفی منحصربفردی را انجام داده اند که نشان می دهد که تزریق سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بند ناف می تواند خطر مرگ بیماران مبتلا به شکل شدید COVID-19 را کاهش دهد و زمان ریکاوری آن ها را به میزان قابل ملاحظه ای تسریع کند.

میکروگلیاها، سلول های ایمنی سیستم عصبی مرکزی(CNS) هستند که از پیش سازهای اریترومیلوئیدی موجود در کیسه زرده بوجود می آیند و در سیستم عصبی مرکزی در حال تکوینی سکنی می گزینند.

لیتیوم به عنوان درمان استاندارد برای اختلالات دو قطبی(BD) شناخته می شود، اما تقریبا 70 درصد افراد مبتلا به اختلالات دو قطبی به آن پاسخ نمی دهند و همین امر موجب می شود که آن ها در ادامه زندگی شان دچار ناتوانی و نوسانات خلقی شوند.

پژوهشگران اسپانیایی در بارسلونا به همراه محققین آمریکایی دانشگاه کلمبیا پروتئینی را شناسایی کرده اند که برای تکثیر منبعی نادر اما نجات بخش از سلول های بنیادی حیاتی هستند. این یافته می تواند منجر به تولید مقادیر انبوه سلول با هدف استفاده در بالین شود.

پژوهشگران دانشگاه لوند سوئد نشان داده اند که پیوند سلول های بنیادی شبه نورواپی تلیالی مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القایی به مغز مدل رتی سکته قشر مغز می تواند موجب بهبود عملکرد حسی حرکتی شود.

تیمی از محققین در دانشگاه تگزاس، نوعی سلول بنیادی جنینی بینابینی را از گونه های مختلف جداسازی کرده اند که می تواند در تولید کایمراها مشارکت کنند و هم چنین در شرایط آزمایشگاه به عنوان سلولی پیش ساز برای تخمک و اسپرم عمل کند.

سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) دارای ویژگی های تعدیل کنندگی ایمنی و حمایت از خون سازی در مغز استخوان هستند.

تیمار با پلاسمای غنی از پلاکت(PRP) که شامل تزریق مقادیر اندک خون خود بیمار برای آزاد سازی فاکتورهای رشد مختلف از پلاکت ها است، در حال افزایش است و توجه محققین و سایر اقشار مردم را به خود جلب کرده است.

محققین دانشگاه مریلند برای اولین بار نشان داده اند که سلول های بنیادی که از خوک جداسازی کرده اند، زمانی که به جنین تزریق می شوند می توانند تنها در تولید اندام مد نظر(روده و کبد) مشارکت کنند و همین امر می تواند راهگشای درمان های جدید با استفاده از سلول های بنیادی و هم چنین پیوند اندام باشد.

سلول های نورال کرستی یا ستیغ عصبی را گاها لایه چهارم جنینی معرفی می کنند زیرا خود به تنهایی منشا بسیاری از سلول ها و بافت های بدن است.

از مشخصه های اصلی بیماری ایدز(HIV) می توان به کاهش سلول های CD4+T، فعالیت بیش از حد سیستم ایمنی و التهاب اشاره کرد؛ با این حال درمان های ضد رترو ویروس ها می توانند همانندسازی ویروس را سرکوب کنند و این وضعیت ناخوشایند را کاهش دهند.

سلول های بنیادی عضلانی موسوم به سلول های اقماری، سلول هایی خفته و خاموش در بافت عضلانی هستند که در پاسخ به تحریک یا آسیب به حالت فعال در می آیند و در بازسازی عضله مشارکت می کنند.

محققین در دانشگاه Tohoku دیدگاه های جدیدی را در مورد تکوین جنینی مغز ما و دلایل بالقوه سندرم X شکننده (FXS) ارائه کرده اند.

آسیب عصب حرکتی می تواند منجر به آتروفی عضلانی شود که می تواند در صورت عصب دار شدن یا به تاخیر افتادن این فرایند به یک آسیب دائمی تبدیل شود.