بیش از دو میلیون نوزاد، کودک و فرد بالغ در ایالات متحده با مشکلات مربوط به بیماری های قلبی مادرزادی زندگی می کنند. این بیماری ها، نواقص مادرزادی در ساختار یا عملکرد قلب هستند.

کنترل التهاب بعد از پیوند اندام ها؛ بافت ها و سلول ها برای بقای پیوند حیاتی است؛ با این حال، این امر مشکل است. ادامه آسیب ناشی از رد مزمن پیوند می توانند بسیار مشکل زا باشد. در مطالعه ای جدید، محققین در کالج پزشکی آلبرت انیشتین گزارش کرده اند که خنثی کردن فاکتور نکروزه کننده تومور(TNF) می تواند آبشار مولکول های آسیب رسان را بعد از پیوند مهار کند.

تیمی از محققین در دانشگاه Complutense مادرید با تولید شبکه های مصنوعی بیوهیبرید مبتنی بر سیلک فیبروئین و سلول های شبکیه،گام مهمی را در جهت درمان نابینایی ناشی از تخریب ماکولای وابسته به سن(AMD) برداشته اند.

مطالعه ای جدید در Science Advance به چاپ رسیده است که برای اولین بار نشان داده است چگونه مواد معدنی در سطح مولکولی گرد هم می آیند تا استخوان ها و سایر بافت های سخت مانند دندان و مینای دندانی را شکل دهند.

یک کارآزمایی که در 148 نقطه مختلف و در 23 کشور صورت گرفته است نشان می دهد که استفاده از یک دارو می تواند تا 30 درصد بقای بیماران مبتلا به لوکمیای میلوئید حاد(AML) را بهبود ببخشد.

سلول های تروفوبلاست که بلاستوسیست در حال تکوین را در اوایل بارداری در بر می گیرد، نقش مهمی را در لانه گزینی در دیواره رحم بازی می کند. محققین یک مدل چند بعدی از قابلیت حرکتی تروفوبلاست ارائه کرده اند که از هیدروژل عملکردی شده استفاده می کند.

بسیاری از بیماری های مخرب عصبی مانند گلوکوم و آلزایمر بوسیله اسیب به آکسون های عصبی مشخص می شوند که این آسیب می تواند منجر به اختلالات عصبی و مرگ نورون ها شود.

محققین دانشگاه Yale یک ارتباط زیستی حیاتی را در فرایندی که برخی از قندهای پیچیده خاص را به سلول های بنیادی و پیش ساز خون ساز تبدیل می کند شناسایی کرده اند.

در مورد نقش راپامایسین و سرکوب کننده آن موسوم به سیرولیموس در تنظیم سلول های بنیادی و پیش ساز خون ساز(HSPCs) تناقضاتی وجود دارد.

پیام رسانی های سلولی نقش مهمی را در عملکرد سلول های بنیادی در بافت های مختلف بازی می کنند.

وزیکول های خارج سلولی را ابزار اصلی عملکرد پاراکرینی سلول های مختلف می دانند و محققین بر این باورند که بسیاری از اثرات سلول ها روی یکدیگر از طریق این وزیکول های خارج سلولی صورت می گیرد.

در مطالعه ای جدید که در Nature به چاپ رسیده است، محققین ژاپنی گزارش کرده اند که فعال کردن تنها هشت ژن دخیل در تولید پروتئین های کنترل کننده ژن برای تبدیل سلول های بنیادی موشی به طور مستقیم به سلول های شبه اووسیتی بالغ و با قابلیت لقاح کافی است.

تیمی از محققین در دانشگاه کارولینای شمالی کشف کرده اند که اعصاب درد موجود در مغز استخوان به تنظیم تحرک سلول های بنیادی خون ساز کمک می کنند.

با انتقال سلول های بنیادی خون ساز پیش رده موش(سلول های بنیادی خون ساز پیر شده) به ریز محیط مغز استخوان موش های جوان، نشان داده شده است که الگوی بیان ژن سلول های بنیادی برای سلول های بنیاید خون ساز جوان، مجددا جوان سازی شده است. از طرف دیگر، عملکرد سلول های بنیادی خون ساز پیر شده در نیچ مغز استخوان جوان احیا نشد.

فرضیه ای بوسیله محققین دانشگاه استونی بروک ارائه شده است که حاکی از این است که برای بیماران مبتلا به COVID-19 که دچار مشکلات ریوی شدید هستند، هدف قرار دادن سلول های اندوتلیالی به عنوان سلول های پوشاننده عروق و تنظیم کننده تبادل اکسیژن بین مجاری هوایی و جریان خون، می تواند رویکرد جدیدی برای احیای عملکرد طبیعی ریه ها باشد.