تمایز سلول های بنیادی انسانی به سلول های شبه بتای ترشح کننده انسولین امیدواری زیادی را در درمان دیابت ایجاد کرده است.

لیتیوم یک حفاظت کننده عصبی در مدل های پیش بالینی سکته محسوب می شود و می تواند اثرات سلول درمانی را بهبود ببخشد.

سیگارهای الکترونیکی آئروسل های حاوی نیکوتین را تولید می کنند و به محصول دخانیاتی محبوبی بین نوجوانان و جوانان در سراسر دنیا تبدیل شده اند؛ با این حال به دلیل نوظهور بودن این محصول اطلاعات اندکی در مورد اثرات آن ها بر سلامتی موجود است.

بیماری هانتینگتون(HD) یک بیماری ارثی مخرب عصبی است که اغلب در بالغین خود را نشان می دهد و با عملکرد نامناسب شناختی، رفتاری و حرکتی خود را نشان می دهد.

استفاده از سلول های بنیادی به یک رویکرد درمانی موثر برای بسیاری از بیماری ها از جمله ایسکمی بحرانی اندام حرکتی تبدیل شده است.

سلول های بنیادی مزانشیمی در کارآزمایی های بالینی برای بیماری های التهابی مورد استفاده قرار گرفته اند و این در حالی است که اثرات ضد التهابی طولانی مدت آن ها خیلی سریع از بین می رود.

پژوهشگران مرکز جامع سرطان جورج تاون لومباردی سلول های T سیستم ایمنی را به سلول های حافظه شبه بنیادی بازسازی کننده(TSCM) بازبرنامه ریزی کرده اند که سلول های سوپر ایمنی با بقای طولانی و فعالیت بالا هستند و فعالیت ضد توموری قوی دارند.

طبق پژوهشی جدید نشان داده است که سلول های بنیادی جنینی روشی منحصربفرد برای حفاظت از تلومرهای انتهای کروموزوم هایشان دارند.

پزشکان و محققین مرکز پزشکی بیمارستان کودکان سین سیناتی از فناوری سلول های بنیادی برای بازسازی و مطالعه پوست مختص بیماران در آزمایشگاه استفاده کرده اند و به این دیدگاه رسیدند که چگونه نواقص وراثتی DNA منجر به آسیب پوستی و در نهایت کارسینومای سنگفرشی سلولی در کودکان و بالغین مبتلا به کم خونی فانکونی می شود.

عفونت های شدید شبیه مالاریا منجر به آسیب های کوتاه مدت و بلند مدت به سلول های پیش ساز خونی در موش می شود، اما این آسیب ها می توانند برگشت پذیر باشند.

از دست رفتن بینایی ناشی از پیری و بیماری های ژنتیکی ارثی مانند تخریب ماکولای وابسته به سن و رتینیت پیگمنتوزا(RP) بیش از 16 میلیون نفر را در سراسر دنیا تحت تاثیر قرار داده است و اغلب ناشی از آسیب و نواقص اپی تلیوم رنگدانه دار شبکیه(RPE) در چشم است.

پروتئین های کراتین موجود در سیتوپلاسم سلولی نقش مهمی را در تعیین هویت سلول های اولیه پستانداران بازی می کنند.

استئوسیت های حساس به نیروهای مکانیکی که در بافت استخوانی وجود دارند، فاکتورهای پاراکرینی را ترشح می کنند و زمانی که تحت تاثیر استرس مکانیکی قرار می گیرند می توانند سلول های بنیادی مزانشیمی را فرا بخوانند، موجب تکثیر آن ها شوند و آن ها را به سلول های استخوانی تمایز دهند.

تمایز مستقیم سلول های بنیادی پرتوان انسانی به ارگانوئیدهای کلیوی چشم اندازهای جدیدی را در غربالگری های دارویی، مدل سازی بیماری و تولید بافت برای جایگزینی کلیه ایجاد کرده است.

تیمی از محققین در انستیتو ملی اولسان کره جنوبی موفق شده اند با استفاده از قابلیت تبدیل رده ای مستقیم، سلول های پیش ساز عروقی القا شده(iVPCs) خودنوزایی کننده و دو پتانسیله ای را تولید کنند.