دیلیپ توماس و همکارانش در گذشته در دانشگاه گالوی ایرلند نشان داده اند که میکروژل کلاژنی سه بعدی می تواند پاسخ های پاراکرینی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی برای تقویت رگزایی را تعدیل کنند. استفاده از این میکروژل های حامل سلول های بنیادی مزانشیمی موجب ترمیم عروق در مدل موشی ایسکمی بحرانی اندام حرکتی می شود.

در سیلیکوز ریوی، استنشاق میکرو ذره های سیلیس کریستالی منجر به شروع پاسخ های التهابی و تشکیل گروانولوما در پارانشیم ریوی می شود و با اختلال در عملکرد ریوی همراه است.

در حالی که آگاهی ما از آلودگی پلاستیک در سال های اخیر افزایش یافته است ، اما تأثیر پلاستیک های با اندازه نانو در سلامت انسان نسبتاً ناشناخته مانده است.

محققین سوئیسی در EPFL، نمونه کوچکی از روده انسان را روی یک چیپ یا تراشه تولید کرده‌اند که شباهت نزدیکی به نحوه شکل‌گیری و ترکیب سلولی روده کوچک دارد. این تراشه می تواند به پیشرفت پزشکی شخصی‌ و غربالگری های دارویی کمک کند و حتی راه را برای تولید بافت‌ها و اندام‌های جدید در آزمایشگاه‌ها هموار سازد.

مطالعه ای در انستیتو سرطان لودویگ مکانیسمی را کشف کرده است که به موجب آن محیط نامناسب تومور، لنفوسیت های T را تخریب می کند.

سلول های کشنده ذاتی(NK T cells)، ویژگی های ضد توموری بالقوه ای را در مدل های توموری موشی نشان داده اند و هم چنین استفاده از آن ها برای بیماران انسانی مبتلا به سرطان نیز مطلوب بوده است. با این حال تعداد اندک این سلول ها در انسان، کاربرد بالینی آن ها را محدود کرده است.

درمان با Dasatinib و blinatumomab با وقوع بالای پاسخ های مولکولی و افزایش بقای بیماران مبتلا به لوکمیای لنفوبلاستیک حاد(ALL) و مثبت برای کروموزوم فیلادلفیا(Ph) همراه است.

دیابت نوع یک، یک بیماری خود ایمن است که سلول های بتای تولید کننده انسولین را تحت تاثیر قرار می دهد.

سلول های بنیادی عضلات اسکلتی(سلول های اقماری) در بازسازی و حفظ بافت با گذشت زمان مشارکت می کنند. مطالعات افزایش تعداد سلول های اقماری بعد از ورزش را انشان داده اند اما نقش عملکردی آن ها در تمرینات استقامتی کشف نشده است.

محققین دانشگاه ماساچوست بیومارکری را در DNA میتوکندریایی اسپرم شناسایی کرده اند که ممکن است به پیش بینی سلامت تولید مثلی مردان و شانس موفقیت بارداری کمک کند. این یافته نه تنها برای زوجینی که بدنبال یافتن راهی برای باروری هستند، بلکه برای عموم مردم کارایی داشته باشد.

پژوهشگران MIT دریافته اند که حتی در یک محیط میکروسکوپی درون یک سلول نیز، شلوغ بودن فیزیکی موجب افزایش شانس برهمکنش ها و تعاملات می شود و می تواند سلامت و تکوین سلول را به طور قابل توجهی تحت تاثیر قرار دهد. زمانی که پروتئین ها درون سلول فاصله نزدیک تری با یکدیگر داشته باشند، این امر می تواند موجب شروع پیام رسانی سلولی و فعال کردن ژن ها درون سلول ها شود.

لوکمیا در بیشتر مواقع از سلول های بنیادی لوکمیایی منشا می گیرد که در نیچ پیشبرنده و حفاظت کننده توموری درون مغز استخوان قرار دارند.

سلول درمانی یک استراتژی قوی برای تولید سلول های اختصاصی و شخصی برای بیمار و درمان انواع بیماری ها از جمله بیماری های قلبی و اختلالات عصبی است. اما بزرگ ترین چالش در این مسیر زنده و کارآمد نگه داشتن این سلول ها در آزمایشگاه است.

عفونت کروناویروسی با آسیب زدن به آلوئول های ریوی موجب سندرم زجر تنفسی حاد می شوند.

ستیغ عصبی را به نوعی چهارمین لایه جنینی در حین تکوین می دانند که بافت ها و اندام های بسیاری از آن مشتق می شوند.