بسیاری از اثرات درمانی سلول های بنیادی را به سکرتوم ترشحی آن ها نسبت می دهند که حاوی ترکیبات بازسازی کنند و ترمیم کننده است.

مطالعات گذشته نشان داده است که پلت فرم های میکروژلی مبتنی بر کلاژن و سه بعدی می توانند برای تعدیل پاسخ های پاراکرینی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی و تقویت رگزایی استفاده شوند. استفاده از این میکروژل ها موجب افزایش ترمیم عروقی و بهبود عملکردی اندام حرمتی ایسکمی شده در مدل های جانوری شده است.

اسکار، اثری است که آسیب‌ها یا زخم‌های پوستی به جا می‌گذارند. علی رغم پژوهش‌های انجام شده در این مورد، مکانیسم‌هایی که با کمک آنها می‌توان بافت اصلی غیر فیبروتیک را بازیابی یا بازسازی کرد، هنوز به خوبی درک نشده‌اند.

تمایز استئوبلاستی سلول های بنیادی مزانشیم مشتق از مغز استخوان انسانی می توانند با استفاده از لیگاند مسیر پیام رسانی Notch موسوم به jagged1 یا پروتئین های BMPs تحریک شوند، با این حال مشخص نیست که چگونه این دو میر منجر به نتیجه یکسانی می شوند.

سلول های بنیادی دارای توانایی هایی مانند خودنوزایی یا تمایز هستند که حفظ این ویژگی های در شرایط مختلف امری مهم است.

مهندسین MIT با استفاده از یک سری نانوذره خاص راهی را برای خاموش کردن ژن های اختصاصی درون سلول های مغز استخوان یافته اند که می تواند نقش مهمی را در تولید سلول های خونی بازی کند. این نانوذرات می توانند برای درمان بیماری های قلبی و افزایش تولید سلول های بنیادی برای سلول درمانی بیماران نیز مورد استفاده قرار گیرند.

نتایج مطالعه ای در بیمارستان عمومی ماساچوست(MGH) نشان داده است که یک داروی تحت بررسی که نشان داده است پیشرفت بیماری مخرب عصبی اسکلروزیس جانبی آمیوتروفیک(ALS) را آهسته می کند، پتانسیل افزایش بقا و زنده مانی بیماران را دارد.

به تعلیق در آمدن درمان های باروری به دلیل همه گیری بیماری COVID-19 اثرات روانی متنوعی را روی زنانی گذاشته است که روند درمانی شان یا نوبت درمانی شان کنسل شده است، اما فاکتورهای مراقبتی متعددی وجود دارد که می تواند به آن ها در آینده کمک کند.

مولتیپل اسکلروزیس(MS) یک اختلال خود ایمن است که زمانی ایجاد می شود که سلول های ایمنی به سیستم عصبی حمله می کند. در این میان سلول های T با داشتن انواع مختلف نقش مهمی را در فرایندهای خود ایمنی بازی می کنند.

محققین با استفاده از یک مدل ریاضی که در نوع خود منحصر به فرد محسوب می شود راهی را برای مطالعه برهمکنش های بین سیستم ایمنی و انواع مختلف سلول های سرطانی شناسایی کرده اند.

محققین مدل جدیدی از فناوری human-on-a-chip را ارائه کرده اند که از توانایی این سیستم برای ارزیابی صحیح تر و سریع تر درمان های جدید برای ALS حمایت می کند و می تواند به فرایند تکوین داروها سرعت ببخشد.

محققان در مطالعه ای جدید یک درمان غیر تهاجمی را نشان داده اند که می تواند کیفیت و تعداد تخمک ها را حفظ کرده و احیا کند و موجب از بین رفتن یک سد بزرگ در باروری زنان پیر شود.

محققین آجرهای توخالی کوچک الهام گرفته شده از بلوک های لگو را تولید کرده اند که می توانند به عنوان داربستی برای بازسازی و رشد بافت های نرم و سخت استفاده شوند. هر کدام از این آجرها به صورت مکعب های تقریبا یک و نیم میلی متری هستند.

رشد مو به سلامت سلول های پاپیلای درمی(DP) بستگی دارد که که چرخه رشد فولیکول مو را تنظیم می کند. درمان های موجود برای ریزش مو و طاسی نیز گران قیمت و غیر موثر هستند.

تیمی از محققین بین المللی به سرپرستی دکتر سارا ویکستروم در دانشگاه هلسینکی مکانیسمی را شناسایی کرده اند که احتمالا منجر به مهار ریزش مو می شود.