تکوین طبیعی مغز نیازمند ارتباط دقیق بین سلول های عصبی و غیر عصبی(سلول های گلیالی) است. در پژوهشی جدید، محققین دانشگاه تسوکوبا نشان داده اند که چگونه از دست رفتن پروتئین آرژنین متیل ترانسفراز1(PRMT1) منجر به اختلال در سلول های گلیالی می شود و در نتیجه تکوین مناسب مغز را تحت تاثیر قرار می دهد.

آسیب غضروف بسیار شایع است و معمولا منجر به عملکرد نامناسب مفصل می گردد. پروتزهای مفصلی موجود نمی توانند بافت مفصل میزبان را احیا کنند و یا بازآرایی کنند. با این حال، تولید سازه های آنیزوتروپ و زیست تقلید بزرگی که بتوانند عضروف طبیعی و ساختار یکپارچه آن را تقلید کنند نیز چالش برانگیز است.

خونریزی درون بطن های مغزی، یک مشکل شایع برای نوزادان زودرسی است که با وزن کم متولد می شوند که معمولا در ناحیه ای پرعروق و پر از سلول های تکثیر شونده موسوم به ناحیه زاینده پیرامون بطنی شروع می شود.

رده های سلولی سرطانی ابزار اصلی تحقیقات سرطان در سال های اخیر بوده اند اما ارگانوئیدهای توموری که از سلول های توموری بیماران تولید می شوند و تولید آن ها آسان تر و بی خطرتر است، می تواند جایگزینی مطمئن برای این رده های سلولی سرطانی باشند.

جایگزینی نورون های خاردار متوسط در استریاتوم مغز و تعدیل مسیرهای بیماری زایی از طریق پیوند سلول های بنیادی رویکرد درمانی موثری برای درمان بیماری هانتینگتون است.

مطالعه ای جدید بوسیله پژوهشگران دانشگاه ایالتی میشیگان حاکی از این است که تفاوت ها در جنسیت زیستی می تواند الگوهای مادام العمر بیماری را مشخص کند. این مطالعه ارتباط بین هورمون های خاص موجود در قبل و بعد از تولد با پاسخ های ایمنی و بروز بیماری های ایمنی مادام العمر را نیز نشان داده است.

اطلاعات جدید در مورد ساختار و رشد سلولی دندان می تواند ایجاد درمان های جدید برای حساسیت دندان و دندانپزشکی بازساختی را هموار کند.

پیش از این پژوهشگران ایتالیایی در انستیتو فوندازیون برشیا از مدل موشی آسیب ریوی استفاده کرده بودند تا پتانسیل سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از پرده آمنیوتیک برای مهار فیبروز را نشان دهند. به عقیده آن ها فاکتورهای مترشحه از این سلول های بنیادی مزانشیمی می تواند فرایندهای التهابی بعد از آسیب ریه را مهار کند و مانع از تکوین و پیشرفت فیبروز شود.

مطالعه ای پیش بالینی در انستیتو کارولیسنکا از استفاده از سلول های اپی تلیالی رنگ دانه دار شبکیه مشتق از سلول های بنیادی جنینی برای درمان نابینایی حمایت می کند.

سلول های بنیادی پرتوان انسانی(hPSCs) به دلیل این که قادر به تبدیل شدن به همه انواع سلول های بدن را دارند، امیدواری زیادی را در زمینه پزشکی بازساختی ایجاد کرده اند؛ اما این پتانسیل به دلیل توانایی بدن در رد سلول ها یا بافت های آلوژن(از فرد دیگر) به میزان زیادی قابل استفاده نیست. به همین دلیل محققین همواره به دنبال راهی برای تولید بافت ها و سلول هایی بوده اند که بتوانند سیستم ایمنی بدن را دور بزنند.

لینگ گائو و همکارانش استراتژی را ارائه کرده اند که از اگزوزوم ها برای تقلید اثرات بازسازی کنندگی قلب پیوند سلول های قلبی استفاده می کند و این در حالی است که خطرات مربوط به پیوند خود سلول را بدنبال ندارند. این رویکرد موجب ریکاوری سریع تر، موثرتر و بی خطرتر حمله قلبی در مدل های خوکی حمله قلبی شده است.

کلیه از نظر پیچیدگی ساختاری و عملکردی بعد از مغز دومین اندام بدن محسوب می شود و تولید ارگانوئیدهای کلیوی می تواند اطلاعات زیادی را در مورد این فیزیولوژی و پاتولوژی ارائه دهد.

ارگانوئیدها کلاسترها یا تجمعات چند میلیمتری سلولی هستند که به صورت خود سازمان یافته و سه بعدی در آمده اند و محققین را قادر به مطالعه فرایندهای زیستی در حین سلامتی و بیماری کرده اند.

چرا دوران بارداری در برخی از گونه ها طولانی تر از سایر گونه ها است؟ محققین در انستیتو فرانسیس کریک ساعتی را شناسایی کرده اند که سرعت تکوین جنین را تنظیم می کند و مکانیسمی را کشف کرده اند که بر مبنای نحوه ساخته شدن و تخریب شدن پروتئین ها بنا شده است.

پروفسور مایکل لیزانتی و همکارانش یافته ای جدید داشته اند که می تواند سرطان را به یک بیماری قابل درمان تبدیل کند و ترس افراد از ابتلا به سرطان را از بین ببرد.