استفاده از رده های iPSC برای بررسی عملکرد DNA باستانی انسان، رویکردی کمتر توجه شده اما بسیار جالب است. هیچ کس نتوانسته است نقش DNA نئاندرتال را در طول تکوین نشان دهد. مطالعات نشان می دهد که حدود دو درصد از ژنوم های انسان های مدرن خارج از آفریقا، از DNA نئاندرتال تشکیل شده است.

استفاده از سلول های مهندسی ژنتیک شده گامی رو به جلو در مطالعات اختلالات عصبی مخرب در مدل های پریمات محسوب می شود.

سیستم عصبی انسان اساسا بسیار شبیه یک کامپیوتر است و اطلاعات را پردازش کرده و انتقال می دهد و پیام های مولکولی را از طریق آکسون ها به سایر نورون ها منتقل می کند که همه آن ها بوسیله اجزای غیر نورونی از جمله آرایه ای از سلول ها به نام گلیاها حمایت می شوند.

زمانی که مغز اکسیژن کافی را دریافت نمی کند، استروژن تولید شده بوسیله نورون ها در مردان و زنان موجب بیش فعالی آستروسیت های مغزی و حفاظت آن ها از عملکرد مغزی می شود.

محققین دانشگاه پزشکی و دندانپزشکی توکیو از سلول های بنیادی جنینی موش برای مهندسی ارگانوئیدهای قلبی سه بعدی دارای عملکرد که قلب در حال تکوین را تداعی می کنند استفاده کرده اند.

ویژگی کشسانی پوست بوسیله جراحان پلاستیک برای تولید پوست بیشتر برای جراحی های بازسازی کننده استفاده می شود.

توانمندی تولید سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) موجب شده است که به دلیل پتانسیل تمایزی بالای این سلول ها، تمایل زیادی برای استفاده از آن ها به عنوان منبع سلولی برای تولید سایر سلول های تخصص یافته از جمله سلول های خونی باشد، اما این امر به راحتی ممکن نیست.

بروز زخم های دیابتی مزمن می تواند منجر به قطع عضو شود و متاسفانه درمان های استاندارد موجود می تواند منجر به بهبودی تنها 30 درصد بیماران شود.

در پژوهشی جدید محققین مکانیسمی را شناسایی کرده اند که در زمان تولد نورون ها شروع می شود تا شکلی عمومی از مرگ سلولی (آپوپتوز) را به طور ویژه در نورون ها کاهش دهد.

زندگی انسان بوسیله پیری سلول های منفرد تعیین می شود. برای درک این که آیا همه سلول ها با نرخ مشابه و دلیل مشابهی پیر می شوند، محققین به مطالعه فرایند پیری در مخمر در حال جوانه زدن Saccharomyces cerevisiae ، به عنوان یک مدل قابل ردیابی و بررسی مکانیسم های پیری از جمله مسیرهای پیری پوست و سلول های بنیادی پرداختند.

برای حمایت ریه ها در خارج از بدن و ریکاوری کیفیت ریه های اهدایی قبل از پیوند در حال حاضر روشی که آن را پرفیوژن ریوی برون تنی(EVLP) می نامند، استفاده می شود اما EVLP تنها مدت زمان کوتاهی(6 تا 8 ساعت) از ریه ها حمایت می کند که برای احیای اغلب ریه های اهدایی آسیب دیده بسیار کوتاه است.

سلول های بنیادی مزانشیمی اثرات درمانی شان روی عملکرد قلبی را از طریق تولید اگزوزوم ها بر جای می گذارند که این امر خود تحت تاثیر سطح آدیپونکتین پلاسمای میزان و بیان T-کادهرین روی سطح سلول های بنیادی مزانشیمی قرار دارد.

اگزوزوم های مشتق از سلول های بنیادی دارای پتانسیل سلول های والدی هستند و می توانند در بازسازی آسیب های اندام های مختلف از طریق مدیفه کردن عملکرد و فنوتیپ سلول های هدف مشارکت کنند.

پژوهشگران دانشگاه مریلند در مطالعه ای جدید نقش تعیین کننده یک پروتئین در تکوین سلول های مویی دخیل در شنوایی را نشان داده اند.

محققان انستیتو ملی سلامت(NIH)، مجموعۀ دیگری از سوراخ ها یا کانال ها را در کیسه محصور کننده انگل کشنده مالاریا را در زمان آلوده کردن سلول های قرمز خونی کشف کرده اند.