نتایج بدست آمده در مطالعه ای که در مجله STEM CELLS Translational Medicine به چاپ رسیده است نشان می دهد که زیبایی و تقویت سینه در بیماران تیمار شده با گرافت های چربی غنی از سلول های بنیادی مشتق از چربی در مقایسه با گرافت های غیر غنی شده به میزان قابل توجهی بهتر است.

پژوهشگران چینی با ایجاد راهی جدید برای درمان زخم های معدی با استفاده از یک میکرو روبات، مفهوم جدیدی از زیست پرینت درجا و درون تنی برای ترمیم بافت ها در درون بدن ارائه کرده اند.

دانشمندان پژوهشگاه كودكان استنلی مان در بیمارستان كودكان شیكاگو كشف كرده اند كه مجموعه¬ای از ژن¬ها با كاهش بیان در افراد مبتلا به سندرم داون ممكن است منجر به ناهنجاری¬های بالینی مانند رشد ضعیف ماهیچه ها و مشکلات دریچه قلب در این جمعیت شوند. اختلال در همین ژن¬ها ممکن است افراد مبتلا به سندرم داون را از ابتلا به تومورهای توپر نیز محافظت کند.

در پروتکل های شیمی درمانی درون صفاقی هایپرترمیک(HIPEC) مدت زمان دوزیابی شیمی درمانی و دمای پرفیوژن به طور قابل توجهی متنوع است. در پژوهشی جدید در مرکز ارگانوئید ویک فارست(WFORCE)، محققین از ارگانوئیدهای توموری مشتق از بیماران به عنوان پلت فرمی برای شناسایی موثرترین پروتکل پرفیوژن به صورت شخصی استفاده کرده اند.

وقتی هدف شکل دهی مدارهای عصبی برای کاربرد در مهندسی بافت و کاربردهای زیست پزشکی است، مطالعه ای جدید یک پارامتر کلیدی را پیشنهاده کرده است: آموزش دادن این مدارها در زمان جوانی!

زمانی که محققان بیمارستان کودکان بوستون، PR1P را در سلول¬های ریه و مدل¬های موشی آمفیزم آزمایش کردند، دریافتند که می تواند از از تخریب VEGF جلوگیری کند.

دانشمندان مرکز تحقیقات A * STAR، نشان داده اند که اعمال یک فشار موقت روی پوست موجب می شود که میکروپورها یا ریز سوراخ هایی در پوست ایجاد شود که اجازه عبور راحت¬تر داروها از پوست را می دهد.

در حالی که احتمالا اغلب افراد سال 2020 را در لیست یکی از بهترین سال های زندگی شان قرار نمی دهند، اما در مورد کمپانی jCyte امسال یکی از بهترین سال ها بوده است و این کمپانی با همکاری یک کمپانی فعال در زمینه چشم پزشکی نتایج موفقیت آمیزی را در مورد فاز دو یک مطالعه بالینی بر روی رتینیت پیگمنتوزا بدست آورده اند که نتیجه یک سرمایه گذاری 252 میلیون دلاری در این زمینه است.

پلت فرم جدیدی بوسیله محققین ارائه شده است که اجازه ردیابی طولانی مدت کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) را بعد از پیوند به قلب می دهد.

در پژوهشی در دانشگاه مینهو پرتقال، محققین کامپوزیت جدیدی را تولید کرده اند که می تواند برای مهندسی بافت و بویژه مهندسی بافت استخوان استفاده شود.

محققین در دانشگاه Penn State نقش های جدیدی از اتوفاژی سلولی را در نوسازی و تمایز سلولهای بنیادی جنینی کشف کرده اند. این فرایندها ، که مربوط به اتوفاژی واسطه چاپرون و متابولیت مرتبط با آن است ، بینش جدیدی را ارائه می دهد که ممکن است در توسعه روش های درمانی مرتبط با پزشکی بازساختی باشد.

از زمان شیوع پاندمی ویروس کرونا در ووهان چین، محققین و پزشکان زیادی به دنبال راهکارهای دارویی و درمانی برای مقابله با این ویروس و بیماری COVID19 بوده اند. این از این رویکردها استفاده از پتانسیل سلول های بنیادی بوده است.

ژنوم های انسانی، موشی و سایر پستانداران دارای صدها هزار عنصر L1 است. اغلب این عناصر غیر فعال هستند اما باز هم برخی از آن ها توانایی تولید نسخه هایی از خودشان را دارند و به قطعات مختلف DNA جهش یا پرش(jump) می کنند که همین امر روی تنظیم ژن اثر می گذارد و می تواند هم مفید و هم مضر باشد.

در حال حاضر اغلب بافت هایی که با استفاده از پرینترهای سه بعدی تولید می شوند در خارج از بدن ساخته می شوند و در ادامه بوسیله جراحی به داخل بدن ایمپلنت می شوند. چنین فرایند نیازمند برش های بزرگ بوسیله جراحی است که همین امر خطر عفونت را افزایش داده و مدت زمان ریکاروی را نیز افزایش می دهد. اما راه حل چیست؟ برای حل این مشکل، تیمی از محققین یک فناوری را برای پرینت مستقیم بافت ها در درون بدن ارائه کرده اند.

بیماری های کبدی در بسیاری از مناطق جهان به قدری شایع شده است که افراد نیازمند پیوند قبل از این که اندام مورد نیاز آن ها پیدا شود از دنیا می روند. به همین دلیل پژوهشگران و پزشکان همچنان به دنبال گزینه های دیگر برای درمان بیماری های کبدی یا جایگزینی کامل اندام با گزینه دیگری هستند. پژوهشی جدید این گزینه را طحال معرفی کرده است.