سلول های کشنده ذاتی، لنفوسیت هایی از همان خانواده سلول های B و T هستند و بخشی از سیستم ایمنی ذاتی را تشکیل می دهند. آن ها در سراسر بدن می گردند و به حضور عوامل خارجی و هم چنین سلول های سرطانی واکنش می دهند.

زمانی که زخمی روی پوست ما ایجاد می شود، سلول های بدن ما خیلی سریع به سمت جایگاه زخم حرکت می کنند تا آن را ترمیم کنند. در حالی که تصور می شود که اطلاعات زیادی در مورد نحوه ترمیم زخم و تشکیل بافت اسکار وجود دارد اما تیمی از محققین در دانشگاه واشنگتن به سرپرستی دکتر دلارام شکیبا برای اولین این فرایند را از همان ابتدا و زمان شروع نشان داده اند. این یافته می تواند موجب درک هر چه بهتر فرایند ترمیم زخم، تشکیل فیبروز و متاستاز شود.

یکی از آسیب دیدگی های شایع ورزشی آسیب رباط صلیبی قدامی زانو(ACL) است که بازسازی و ترمیم آن بسیار مشکل است.

یک شیمی درمانی بی خطرتر و موثرتر برای بیماران دچار سرطان های خونی مانند لوکمیا که نیازمند پیوند مغز استخوان است بوسیله پژوهشگران دانشگاه آریزونا در دست بررسی است.

مطالعه ای جدید نشان می دهد که فناوری ایجاد شده در دانشگاه فلوریدای مرکزی می تواند به عنوان یک مدل قابل اتکا برای بالین برای اسکلروزیس جانبی آمیوتروفیک(ALS) و غربالگری بهتر درمان های جدید استفاده شود.

شواهد نشان می دهد که ناهمگونی عمومی موجود در سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) می تواند نتیجه درمانی استفاده از این سلول ها در سلول درمانی را تحت تاثیر قرار دهد. علاوه بر این، تفاوت های مختص هر اهدا کننده نیز می تواند روی کارایی درمانی این سلول ها اثرگذار باشد و سطح دیگری از پیچیدگی سلول درمانی را به نمایش بگذارد.

طی شش سال گذشته ، گروهی از ژنتیک دانان استونیایی به سرپرستی آگن ولتوت-میکاس و ژن هایی را مطالعه کرده اند که با سنتز هورمون زنانه و رشد فولیکول تخمدان مرتبط بوده اند. یافته های آن ها نشان می دهد که این ژن ها ممکن است نقش به مراتب پیچیده تری در بلوغ تخمک نسبت به گذشته داشته باشند.

احتمالا زنان بیشتر از مردان از عوارض جانبی داروها رنج می برند که این امر احتمالا به این دلیل است که در کارآزمایی های بالینی دوزهای مختلف دارو بیشتر روی مردان تست شده است.

موجودات بسیار پیچیده تنها از یک سلول منفرد (تخم) به وجود می آیند و این یکی از عجایب بزرگ طبیعت است. موادی موسوم به مورفوژن ها نقش مهمی در تکوین بازی می کنند که این امر بیشتر به دلیل دخیل بودن آن ها در پیام رسانی های سلولی است.

مطالعه¬ای جدید نشان می¬دهد که چاقی در مادران می¬تواند مانع از رشد مغز نوزادان در سه ماهه دوم بارداری شود.

مطالعه جدیدی که اخیرا در medRxiv به چاپ رسیده است نشان می دهد که ویروس کرونای عامل بیماری COVID-19 می تواند حداکثر یک هفته روی سطوح صاف، چند ساعت در مدفوع و نهایتا 4 روز در ادرار زنده بماند. این اطلاعات می تواند به سیاست های مربوط به گندزدایی و مبارزه برای کنترل ویروس کمک کننده باشد.

محققین دانشگاه فودان در شانگهای چین، سه تکنیک مختلف را ارائه کرده اند که می توانند با موفقیت همه میکروگلیاهای ناکارامد را جایگزین کنند و هر کدام از این تکنیک های مزیت های مربوط به خود را دارا است.

تیمی از محققین ایتالیایی برای اولین بار نشان داده اند که چگونه سلولهای بنیادی جمع آوری شده از پرده آمنیوتیک انسان (یکی از دو غشای جنینی که کیسه آمنیوتیک را تشکیل می دهند ، که در دوران بارداری جنین را محاصره می کند و بطور کلی پس از تولد نوزاد جدا می¬شود) می توانند پیشرفت زخم در فیبروز ریوی را کند کنند. این مطالعه پیش بالینی می تواند به درمان های جدیدی برای این بیماری کشنده منتهی شود.

در مدل جانوری مولتیپل اسکلروزیس(MS)، کاهش مقادیر یک پروتئین ساخته شده در کبد توانسته است به طور قابل توجهی جانور را در برابر بروز علایم مشخصه بیماری حفاظت کند و موجب ریکاوری جانور شود.

مطالعه ای جدید نشان دهنده پیشرفتی بزرگ در بهبود زخم های پای دیابتی مزمن بوده است.