تیمی از محققین دانشگاه هوستون نشان داده اند که با دنبال کردن مسیرهایی که نورون های دوپامینرژیک را در زمان نوزادی و قرار گرفتن در معرض نیکوتین در رحم تغییر می دهند می توان به یک درمان احتمالی برای اعتیاد دست یافت.

مطالعه ای جدید نشان داده است که چگونه سکرتوم(فاکتورهای ترشحی) فریز درای(freeze-dried) شده سلول های بنیادی مزانشیمی که با یک ژل اسید هیالورونیکی و کندروئیتین سولفاتی(HA/CS) ترکیب شده اند، نه تنها بهبودی زخم را تسریع می کند بلکه اسکار و مشکلات بعدی را نیز کاهش می دهد.

پیشرفت در تحقیقات سلول های بنیادی امیدها را برای درمان بیمارانی که بعد از حملات قلبی دچار آسیب های عضلانی قلبی می شوند، افزایش داده است.

محققین در بیمارستان تحقیقات کودکان St.Jude کشف کرده اند که چگونه دو پروتئین برای کنترل صدها ژن که در ساخت مغز در حال تکوین انسان دخیل هستند، با یکدیگر برهمکنش می کنند.

کامل کردن بلاستوسیست شامل تزریق سلول های بنیادی جنینی اهدایی به بلاستوسیست های جهش یافته برای ایجاد یک رده سلولی از دست رفته مربوط به موتاسیون است. در حالی که این تکنیک اجازه تولید اندام های انسانی قابل پیوند در حیوانات بزرگ جثه را می دهد، کامل کردن بلاستوسیست می تواند در آنالیز عملکردی ژن هایی که عموما برای تکوین مورد نیاز هستند استفاده شود.

درمان مبتنی بر سلول های بنیادی موسوم به romosozumab یا EVENITY که یک درمان مورد تایید برای آسیب طناب نخاعی بوسیله FDA‌ است می تواند برای درمان زنان یائسه مبتلا به استئوپورز که در خطر شکستگی استخوان نیز قرار دارند، استفاده شود.

محققین دانشکده پزشکی دانشگاه پیتزبورگ با استفاده از مدل های جانوری و بافت های ریوی، مسیرهای مولکولی را در کبد شناسایی کرده اند که نشان می دهد که یک داروی ضد رد پیوند می تواند برای درمان سرطان های خاص نیز مورد استفاده قرار گیرد.

در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه روتگر به بررسی نقش پزشکی دقیق و شخصی (PPM) برای درمان سرطان پرداخته اند.

گام های جدیدی به سمت رشد برون تنی ریه های انسانی برداشته شده است.

برای آسیب ها و مشکلات استخوانی پیچیده ای که نیاز به گرافت های استخوانی دارند، بهترین تکنیک در دسترس شامل بدست آوردن استخوان اتولوگ و ایمپلنت کردن مجدد آن ها به جایگاه آسیب برای رشد مجدد است. با این حال، از آن جایی که این فرایند تهاجمی است و منبع محدودی از استخوان اهدایی وجود دارد، توجهات به سمت مواد سنتتیک جلب شده است.

تروپوالاستین که ماده خام و اولیه تولید چسب جراحی الاستیک MeTro است که در دانشگاه سیدنی تولید شده است قادر است که رشد سلول های بنیادی را تحریک کند و موجب شود که بدن بتواند خودش را ترمیم کند.

آمارها نشان می دهد که بیش از 290 هزار نفر در ایالات متحده با ضایعات نخاعی زندگی می کنند. پیش از این نشان داده شده است که در سال های اولیه بعد از آسیب احتمال احیای برخی از عملکردها در بیماران جوان وجود دارد.

محققین در مرکز دیستروفی عضلانی Wellstone دانشگاه مینه سوتا از پیشگامان تولید سلول های بنیادی/پیش ساز عضلانی از سلول های بنیادی پرتوان در شرایط آزمایشگاهی محسوب می شوند. این سلول ها می توانند عضلات جدید و دارای عملکردی را بعد از پیوند به موش مدل دیستروفی عضلانی تولید کنند.

سلول های بنیادی برای ترمیم یا بازسازی بافت های انسانی مانند پوست و عضله حیاتی هستند و محققین همواره به دنبال یافتن راهی برای استفاده هر چه بهتر از سلول های بنیادی هستند.

فرایند ترمیم طبیعی پوست بدون تشکیل اسکار، تا حدی با سلول های خونی موجود در گردش خون مرتبط است. به نظر می رسد که یک درمان احتمالی برای بهبودی زخم بدون ایجاد اسکار می تواند هدف قرار دادن سلول های خونی خود بدن باشد.