مرگ سلولی یک بعد مهم هموستازی بافتی و هم چنین التهاب و پاتوژنز بیماری مربوط به عفونت، آسیب و رشد تومور محسوب می شود. فاکتور TNFα مرگ سلولی را در انواع بافت ها هماهنگ می کند، با این حال سلول های اندوتلیالی درون عروق خون دارای مقاومت منحصربفردی به عملکرد TNFα هستند که دلیل این مقاومت تاکنون به خوبی شناخته نشده است.

سلول های بنیادی مزانشیمی منبع سلولی امیدوار کننده برای درمان های مبتنی بر سلول در بیماری های ایسکمیک هستند. با این حال، برخی مشکلات در کاربرد بالینی آن ها وجود دارد که از جمله آن ها می توان پذیرش پیوندی پایین(poor engraftment) و پتانسیل بنیادی ناهمگون را نام برد.

مطالعه ای بوسیله محققین دانشگاه UCLA برای اولین بار تکنیکی را برای تحریک سلول های بنیادی پرتوان به تمایز به سلول های T‌ بالغ نشان داده اند. این سلول های T‌قادرند سلول های توموری را بکشند.

آکسون های عصبی به عنوان مداری از سیستم عصبی عمل می کنند و سیگنال های الکتریکی را صادر می کنند که حرکات و حس لمس را کنترل می کنند. زمانی که آکسون ها آسیب می بینند، برنامه ای شروع می شود که منجر به خود تخریبی آکسون ها می شود. این تخریب احتمالا نقش مهمی را در مشکلات مخرب عصبی متعدد از جمله نوروپاتی محیطی، پارکینسون و ALS بازی می کند.

سلول های بنیادی، سلول های با پتانسیل بالا هستند که می توانند به انواع سلول های مختلف بدن تمایز یابند. این امر اجازه می دهد که بافت هایی مانند عضلات و حتی مغز بتوانند بعد از آسیب تا حدی ترمیم یابند و همین امر سلول های بنیادی را تبدیل به یک جعبه کمک های اولیه برای طب بازساختی و برای بازسازی بافت ها و اندام های بدن کرده است.

محققین دانشگاه اوتاوا راه جدیدی را برای درمان از دست رفتن عملکرد عضلانی ناشی از دیستروفی عضلانی دوشن در مدل های جانوری بیماری کشف کرده اند.

بیش از 290 هزار نفر در آمریکا از آسیب طناب نخاعی رنج می برند. پیش از این نشان داده شده است که در اولین سال های پس از آسیب این امکان وجود دارد که در افراد جوان عملکرد نخاعی تا حد زیادی جبران شود.

یکی از موانع عمده برای درمان موفقیت آمیز سرطان سینه، توانایی سلول ها برای تغییر در روش هایی است که آن ها را به درمان مقاوم می سازد. درک مکانیسم های سلولی که این پلاستیسیته سلول های سرطانی را وساطت می کند ممکن است منجر به بهبود درمان ها شود.

افرادی که دچار مشکلات بینایی هستند می توانند از یک پیشرفت جراحی که به احیای بینایی آن ها کمک می کند، سود ببرند.

بیماری های کلیوی مزمن یک نگرانی برای سلامت جهانی است که تقریبا ده درصد جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار داده است و شیوع آن نیز روز به روز در حال افزایش است. یکی از شایع ترین اشکال بیماری های کلیوی فیبروز کلیوی است که می تواند در نهایت منجر به نارسایی کلیوی شود.

محققین دانشگاه کاردیف اطلاعات جدیدی را در مورد مکانیسم های دخیل در سرطان معده کشف کرده اند که امیدها را برای ایجاد درمان های بالقوه جدید در آینده افزایش داده است.

اغلب نورون ها در مغز انسان طی تکوین جنینی از سلول های بنیادی عصبی تولید می شوند. بعد از تولد، منبع کوچکی از سلول های بنیادی در مغز باقی می مانند که به تولید نورون های جدید در سراسر زندگی ادامه می دهند. با این حال، سوالی که وجود دارد این است که آیا این نورون ها واقعا از عملکرد مغزی حمایت می کنند؟

داروهای موسوم به تیازولیدن دیون ها(TZDs) مقاومت انسولینی را در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو معکوس می کند و این امر از طریق هدف قرار دادن فعالیت یک پروتئین گیرنده اتفاق می افتد. با این حال، طیفی از عوارض جانبی شامل اضافه وزن، ادم و کلسترول بالا استفاده از آن ها در بالین را محدود کرده است.

تیمی از محققین دانشگاه کیئو از سلول های بنیادی برای درمان موش هایی که پاهای عقب شان به دلیل آسیب طناب نخاعی فلج شده بود استفاده کردند. در این رویکرد درمانی، آن ها سلول های بنیادی عصبی مشتق از سلول های iPS انسانی را به جانور پیوند کردند.

محققین انستیتو علوم اعصاب هلند(NIN) و دانشگاه لیدن نشان داده اند که استفاده از ژن درمانی در درمان می تواند منجر به ریکاوری سریع تر آسیب عصبی شود. با ترکیب یک رویکرد ترمیم جراحی با ژن درمانی، برای اولین بار بقای سلول های عصبی و بازسازی فیبرهای عصبی در یک فاصله بلند مدت تحریک شد. این کشف می تواند گامی مهم به سمت تکوین درمانی جدید برای بیمارانی باشد که دچار آسیب عصبی شده اند.