محققین دانشگاه UCLA به سرپرستی دونالد کوهن روشی را برای دستکاری سلول های بنیادی خونی و معکوس کردن موتاسیون های ژنتیکی که منجر به سندرم اتوایمن کشنده IPEX می شود ایجاد کرده اند. این ژن درمانی که در موش تست شده است شبیه روشی است که پیش از این کوهن و همکارانش برای بیماران مبتلا به نقص ایمنی ترکیبی شدید(SCID) موسوم به بیماری کودک حبابی(bubble baby) استفاده کرده بودند.

محققین دانشگاه روتگر دلیل این که چرا بسیاری از بیمارانی که ناچار به استفاده از ایمپلمنت های مفصلی می شوند، التهاب های مضر و از دست رفتن استخوان را تجربه می کنند، کشف کرده اند.

کاردیو میوپاتی پری پارتوم(PPCM)، یک شکل نادر از نارسایی قلبی است که زنان را در ماه آخر بارداری تا پنج ماه بعد از تولد بچه تحت تاثیر قرار می دهد. تشخیص این بیماری به دلیل این که علایم آن شبیه علایمی است که فرد در سه ماهه سوم بارداری تجربه می کند، بسیار مشکل است. این بیماری کشنده خود را به صورت عملکرد عضلانی نامناسب قلبی و نارسایی قلبی نشان می دهد.

بیماری هایی مانند مولتیپل اسکلروزیس بوسیله آسیب به غلاف میلینی مشخص می شوند که یک پوشش حافظتی پیرامون زوائد سلول های عصبی و به عنوان عایقی برای جریان الکتریکی عمل می کند.

مختل کننده های اندوکرینی(EDs) کلاسی از مواد شیمیایی مورد استفاده برای تولید مواد پر مصرف روزمره مانند پلاستیک ها، قوطی های ساخته شده از قلع، لوازم الکتریکی و خانگی، لوازم آرایشی و بهداشتی و آفت کش ها هستند. این مختل کننده ها بی خطر نیستند.

مرگ سلولی یک بعد مهم هموستازی بافتی و هم چنین التهاب و پاتوژنز بیماری مربوط به عفونت، آسیب و رشد تومور محسوب می شود. فاکتور TNFα مرگ سلولی را در انواع بافت ها هماهنگ می کند، با این حال سلول های اندوتلیالی درون عروق خون دارای مقاومت منحصربفردی به عملکرد TNFα هستند که دلیل این مقاومت تاکنون به خوبی شناخته نشده است.

سلول های بنیادی مزانشیمی منبع سلولی امیدوار کننده برای درمان های مبتنی بر سلول در بیماری های ایسکمیک هستند. با این حال، برخی مشکلات در کاربرد بالینی آن ها وجود دارد که از جمله آن ها می توان پذیرش پیوندی پایین(poor engraftment) و پتانسیل بنیادی ناهمگون را نام برد.

مطالعه ای بوسیله محققین دانشگاه UCLA برای اولین بار تکنیکی را برای تحریک سلول های بنیادی پرتوان به تمایز به سلول های T‌ بالغ نشان داده اند. این سلول های T‌قادرند سلول های توموری را بکشند.

آکسون های عصبی به عنوان مداری از سیستم عصبی عمل می کنند و سیگنال های الکتریکی را صادر می کنند که حرکات و حس لمس را کنترل می کنند. زمانی که آکسون ها آسیب می بینند، برنامه ای شروع می شود که منجر به خود تخریبی آکسون ها می شود. این تخریب احتمالا نقش مهمی را در مشکلات مخرب عصبی متعدد از جمله نوروپاتی محیطی، پارکینسون و ALS بازی می کند.

سلول های بنیادی، سلول های با پتانسیل بالا هستند که می توانند به انواع سلول های مختلف بدن تمایز یابند. این امر اجازه می دهد که بافت هایی مانند عضلات و حتی مغز بتوانند بعد از آسیب تا حدی ترمیم یابند و همین امر سلول های بنیادی را تبدیل به یک جعبه کمک های اولیه برای طب بازساختی و برای بازسازی بافت ها و اندام های بدن کرده است.

محققین دانشگاه اوتاوا راه جدیدی را برای درمان از دست رفتن عملکرد عضلانی ناشی از دیستروفی عضلانی دوشن در مدل های جانوری بیماری کشف کرده اند.

بیش از 290 هزار نفر در آمریکا از آسیب طناب نخاعی رنج می برند. پیش از این نشان داده شده است که در اولین سال های پس از آسیب این امکان وجود دارد که در افراد جوان عملکرد نخاعی تا حد زیادی جبران شود.

یکی از موانع عمده برای درمان موفقیت آمیز سرطان سینه، توانایی سلول ها برای تغییر در روش هایی است که آن ها را به درمان مقاوم می سازد. درک مکانیسم های سلولی که این پلاستیسیته سلول های سرطانی را وساطت می کند ممکن است منجر به بهبود درمان ها شود.

افرادی که دچار مشکلات بینایی هستند می توانند از یک پیشرفت جراحی که به احیای بینایی آن ها کمک می کند، سود ببرند.

بیماری های کلیوی مزمن یک نگرانی برای سلامت جهانی است که تقریبا ده درصد جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار داده است و شیوع آن نیز روز به روز در حال افزایش است. یکی از شایع ترین اشکال بیماری های کلیوی فیبروز کلیوی است که می تواند در نهایت منجر به نارسایی کلیوی شود.