دانشمندان آکادمی Sahlgrenska در سوئد بیان داشتند با استفاده از 18 تا 20 سلول تخم می توان بیشترین تحریک هورمونی را در تخمدان یک زن بالغ بوجود آورد. این تعداد سلول تخم بیشتر از تعدادی است که در حال حاضر در درمان های IVF مورد استفاده قرار می گیرد.

تیمی از محققین کشف کرده اند که چه عاملی می تواند یک منبع جدید برای تحقیقات و درمانی برای بیماری آلزایمر و سایر مشکلات مربوط به سلول های مغزی باشد.

محققین روتگر، یک داربست کوچک و زیست تخریب پذیر را برای پیوند سلول های بنیادی و انتقال داروها ایجاد کرده اند که ممکن است به درمان بیماری آلزایمر و پارکینسون، تخریب مغز در نتیجه پیری، آسیب های طناب نخاعی و آسیب های مغزی ترومایی کمک کند.

محققین یک سیستم organ-on-a-chip سه بعدی را طراحی و تولید کرده اند که اجازه مونیتور کردن دائمی و زنده سلول ها را می دهد و می تواند برای ایجاد درمان های جدید برای بیماری ها استفاده شود و این در حالی است که نیاز به مطالعات جانوری را کاهش می دهد.

مطالعه ای جدید حاکی از موفقیت آمیز بودن ترکیب سلول های بنیادی مزانشیمی و ماکروفاژهای مشتق از مغز استخوان القایی(iBMMs) در درمان سیروز کبدی بوده است. استفاده از این سلول درمانی ترکیبی موجب کاهش فیبروز و پیشبرد بازسازی کبدی در موش مدل شده برای آسیب سیروزی شده است.

تکامل تحت شرایط بسیار پر استرس موجب شده است که موش های کور نژاد Spalax ehrenbergi با طول عمر غیر معمول، تحمل هیپوکسی، مقاومت به سرطان و عدم تشکیل خود بخودی تومور مواجه باشند. این ویژگی های غیر معمول و خارق العاده موجب شده است که محققین سعی کنند مکانیسم های بالقوه ای که در ایجاد این ویژگی ها نقش دارند را شناسایی کنند.

دانشمندانی که در زمینه ی مهندسی زیستی فعالیت می کنند یک سیستم گوارش کامل انسان را در آزمایشگاه طراحی نمودند که در آن از سلول های پرتوان القایی برای رشد ارگانوئید مری انسان استفاده نمودند.

مطالعه ای جدید نشان می دهد که چگونه یک هیدروژل اسفنجی زیست تخریب پذیر که با سلول های بنیادی بویایی(OSCs) بارگیری شده است می تواند ریکاوری فلجی چهره را در موش ها به میزان قابل توجهی بهبود ببخشد.

مطالعات جدید نشان می دهد تفاوت پاسخ زنان و مردان به افزایش چربی و قند در رژیم غذایی می تواند در قدرت باروری زنان موثر باشد.

محققان مثال های نادری از بدن پستانداران یافتند که درسنین پیری عملکرد بهتری دارند. تیم تحقیقاتی ای که در دانشگاه پنسیلوانیا این مطالعه را انجام داد بیان داشت در زخم های پوستی موش هرچقدر سن موش ها بالاتر می رود توان بازسازی بافت نیزافزایش و شکل گیری بافت اسکاردرآن ها کاهش می یابد. یافته های مشابهی نیزدرباره بافت انسانی وجود داشته است.

هدف محققان در آزمایشگاه IBPM ساختن مدلی برای مطالعه بر روی نوعی از بیماری آلزایمر (AD) است که به دلیل جهش ژنتیکی و مادرزادی ایجاد نمی شود. با توجه به اینکه 5 درصد از آلزایمرها از نوع ژنتیکی است پس دلیل بروز 95 درصد از آن مشخص نمی باشد.

مقاومت به درمان یک مشکل عمده در بیماران مبتلا به سرطان می باشد. این مقاومت به دلیل وجود سلول های مقاومی است که در ریشه ی تومور های عود کننده وجود دارد و با افزایش علائم بیماری و مرگ و میر بیماران مرتبط است. درک بهتر نحوه ی عملکرد سلول های سرطانی می تواند به جلوگیری از عود سرطان کمک کند.

تیمی از محققین ژاپنی در دانشگاه کانازاوا اثر استئوپونتین را روی همانندسازی ویروس هپاتیت C و پیام رسانی اینترفرون در سلول های بنیادی سرطانی نشان داد. یافته های این پژوهش هدف درمانی جدیدی را برای درمان کارسینومای هپاتوسلولار ارائه کرده است.

محققین در انستیتو کارولینسکا پروتئینی را شناسایی کرده اند که هویت و ویژگی های تهاجمی سلول های سرطان سینه را تعیین می کند. یافته های آن ها در این زمینه می تواند منجر به ایجاد درمان های جدید و استراتژی های تشخیصی جدید برای هدف قرار دادن تهاجم و متاستاز سرطان سینه شود.

محققین راهی را برای رشد بافت قلبی انسانی ارائه کرده اند که می تواند مدلی برای دهلیزهای قلبی باشد.