در حال حاضر اپی ژنتیک درمانی یعنی هدف قرار دادن آنزیم هایی که خاموش و روشن شدن شدن ژن ها را تغییر می دهند، به یک زمینه در حال رشد و جذاب در سرطان تبدیل شده است.

سوم مارس 2018 بود که یک تانک ذخیره ازت مایع در مرکز باروری بیمارستان دانشگاه کلیولند با مشکل مواجه شد و طبق ادعای دکتر الی آداشی از محققین دانشگاه براون که این حادثه را یک حادثه تراژیک توصیف کرد که بیش از 950 بیمار، بیش از 4 هزار تخمک و جنین فریز شده شان را از دست دادند.

سلول های بنیادی مزانشیمی گزینه ای بی خطر و خلاقانه برای بهبودی بافت های طبیعی بعد از پرتو درمانی هستند.

محققین می گویند که مینی جفت های جدید به عنوان مدلی سلولی برای مراحل اولیه تشکیل جفت می توانند فرصتی را برای مطالعه مراحل اولیه بارداری فراهم آورند و به درک ما در مورد اختلالات تولید مثلی کمک کنند.

محققین مرکز سرطان Princess Maxima نشان داده اند که تعداد موتاسیون ها در سلول های بنیادی خونی سالم و لوکمیایی فرقی با هم نمی کند و حتی جایگاه های موتاسیون DNA‌نیز شبیه است. استفاده از الگوهای موتاسیون در سلول های بنیادی و پیش ساز خون ساز به محققین این توانایی را می دهد که درخت تکوین رده ای سلول ها را دنبال کنند.

پژوهشی جدید بوسیله تیمی از محققین FAMU-FSU نوعی از سلول های بنیادی بالغ را شناسایی کرده اند که در بافت های مختلف وجود دارند و می توان آن ها را برای تقویت بازسازی بافت و هم چنین درمان بیماری های التهابی دستکاری کرد.

سرطان به معنی رشد کنترل نشده سلول هاست و یک مسیر زیستی موسوم به Hippo که در تنظیم اندازه اندام نقش دارد، در سرطان نیز نقش دارد. پیش از این مشخص شده بود که جزئی کلیدی در مسیر Hippo، پروتئین YAP است که دلیل انواع بسیاری از تومورها است.

با پیر شدن فرد، عضلات اسکلتی شروع به تحلیل رفتن می کند و توانایی ترمیمی خود بعد از آسیب را از دست می دهد. پژوهشی جدید در دانشگاه پیتزبورگ نشان می دهد پروتئینی موسوم به پروتئین طول عمر(longevity protein) یا Klotho می تواند هم دلیل پیری باشد و هم این که هدفی برای جلوگیری پیری باشد.

در مطالعه ای که بوسیله محققین انستیتو پژوهش زیست پزشکی بارسلونا به ارزیابی این امر پرداخته است که آیا باز شدن کروماتین فاکتوری تعیین کننده در تجمع کم و زیاد موتاسیون ها در نواحی خاص می باشد یا خیر.

از آن جایی که موش ها به داروهای تعدیل کننده ایمنی(IMiDs) پاسخ نمی دهند، درمان های پیش درمانگاهی و مطالعات ایمنی اثرات این داروها با استفاده از انواع موجود موش امکان پذیر نیست. همین امر موجب ناتوانی در ارزیابی صحیح مکانیسم این داروها در موش شده است.

برای اولین بار، پیوند باکتری های گوارشی مشتق از اهدا کننده سالم با موفقیت برای درمان بیمارانی که از کولیت شدید ناشی از درمان با مهارکننده های چک پوینت ایمنی(ICIs) استفاده شده است.

آسیب های طناب نخاعی اغلب منجر به ناتوانی های دایمی می شوند و سالانه نزدیک به 11 هزار نفر در آمریکا دچار آسیب های نخاعی می شوند.

اخیرا یک درمان آزمایشگاهی برای دیابت مورد بررسی قرار گرفته است که شامل پیوند سلول های بنیادی جنینی خوک به بافت آسیب دیده است. این درمان در پریمات ها انجام شده است اما نتایج بدست آمده از آن حاکی از این است که در آینده می توان از این تکنیک در مورد انسان نیز استفاده کرد.

روشی برای تولید انبوه وزیکول های خارج سلولی غنی از میکروRNAهای خاص در انستیتو طب بازساختی ویک فارست(WFIRM) ایجاد شده است که فرایند تولید استانداردی را ارائه می دهد که می تواند در بالین و درمان کاربرد داشته باشد.

ژن درمانی امیدهای زیادی را در پزشکی ایجاد کرده است. اگر ما بتوانیم به طور بی خطری DNA خودمان را تغییر دهیم ممکن است بتوانیم بیماری هایی که از اجداد و والدینمان به ما به ارث رسیده است را حذف کنیم.