محققین ژاپنی و استرالیایی نوع جدیدی از سندرم نقص ایمنی را در دو بیمار مربوط به دو قاره مجزا کشف کرده اند. آن ها نشان داده اند که یک موتاسیون در ژنی به نام IKBKB سیستم ایمنی را مختل می کند و منجر به التهاب گسترده و از دست رفتن سلول های سفید خونی نوع A و B می شود.

محققان درآزمایشگاه زیست شناسی MDI دریافتند ماده ی ژنتیکی سلول که در گذشته به نظر می رسید کارایی خاصی ندارد و junk نامیده می شد، نقش بسیار مهمی در بازسازی موجود زنده دارد.

سلول های بنیادی اسکلتی از این جهت ارزشمند هستند که تصور می شود آن ها می توانند بسیاری از انواع آسیب های استخوانی را بهبود ببخشند اما یافتن آن ها بسیار مشکل است زیرا محققین نمی دانند دقیقا در کدام بخش استخوان باید به دنبال آن ها باشند و آن ها در کجا زندگی می کنند.

تیمی از محققین دانشگاه های پلی تکنیک والنسیا، نوتردام و اوکلند با همکاری کمپانی زیمر ماده ای جدید را تولید کرده اند که کیفیت و دوام ایمپلنت های غضروفی مفصل که در جراحی های زانو استفاده می شوند را افزایش می دهد. این ایمپلنت ها 80 درصد بیش از ایمپلنت های معمولی دوام دارند.

محققین مقایسه ای دقیق بین سلول های بنیادی چند توان القا شده بوسیله اسیکمی و تولید شده به صورت موضعی(iSC) و سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان(BM-MSCs) داشته اند تا تعیین کنند که کدام نوع سلول ظرفیت ترمیم سیستم عصبی مرکزی را دارد.

مطالعه ای جدید نشان می دهد که متابولسیم انرژی سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی(hMSCs) می تواند به منظور افزایش توانایی آن ها برای تقویت بازسازی بافتی هدف قرار گیرد. این مطالعه استراتژی را ارائه می دهد که می تواند در بهبود موفقیت سلول درمانی با سلول های بنیادی مزانشیمی، کاربردی سریع داشته باشد.

از منظر مولکولی، سیستم گوارشی انسان یک مکان شلوغ و پر سر و صداست به نحوی که همه اجزای این سیستم با باکتری های گوارشی برهمکنش می کنند تا سلامت جمعیت سلولی این بخش حیاتی را حفظ کنند. جمعیت سلولی کلیدی این بخش، سلول های بنیادی روده ای هستند که انواع سلول های روده را تولید می کنند تا سلامت عملکردی این بخش حفظ شود.

گلیوبلاستوماها تومورهای مغزی کشنده ای هستند که نرخ بقای بیماران مبتلا به آن ها بین سه تا شش ماه است. مظنون اصلی بروز این سرطان ها را سلول های بنیادی گلیومایی مقاوم به درمان های استاندارد می دانند.

یک آنزیم که در طی دیابت فعال می شود می تواند جهت گیری سلول های اندوتلیالی مفروش کننده عروق را معکوس کند و موجب می شود که نشت پروتئین های خونی از دیواره سیاهرگ ها و سرخرگ های دیابتی در مقایسه با عروق خونی طبیعی تا سه برابر افزایش یابد. کنترل این آنزیم می تواند علایمی مانند تورم، درد عصبی، فشار خون پایین موضعی و خطر عفونت را در دیابت و سایر بیماری هایی که عروق خونی در آن ها نشت می کنند، کاهش دهد.

طی چند دهه گذشته، تحقیقاتی که با هدف یافتن رویکردهای که بتواند عملکرد مغزی را احیا کنند، صورت گرفته اند به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

مطالعه ای جدید در دانشگاه کاردیف نشان داده است که چربی رشد تومورهای مغزی را تقویت می کند.

مطالعه ای جدید نگاهی دقیق به محتوا و کاربردهای بالقوه قانون جدیدی در تگزاس موسوم به HB 810 داشته است که قصد دارد مداخلات درمانی با استفاده از سلول های بنیادی را ورای کارآزمایی های بالینی تحت نظر FDA، گسترش دهد.

کمپانی Merck که در خارج از آمریکا آن را تحت عنوان MDS می شناسند، به تازگی اولین نتایج مربوط به آنالیز موقیت مطالعه KEYNOTE-057 را ارائه کرده است.

محققین دانشگاه کلرادو مکانیسم کلیدی را شناسایی کرده اند که به موجب آن تکوین پوست در جنین شروع می شود. این یافته می تواند اطلاعاتی را در مورد ریشه های ژنتیکی نواقص تولد مانند شکاف کامی ارائه دهد و راه برای ایجاد گرافت های پوستی دارای عملکرد برای قربانیان سوختگی هموار سازد.

مطالعات متعددی از پتانسیل سلول درمانی های اتولوگ از جمله سلول های بنیادی مزانشیمی برای مولتیپل اسکلروزیس(MS) و سایر مشکلات عصبی استفاده کرده اند. با این حال فنوتیپ سلول های بنیادی مزانشیمی در بیماری های عصبی به طور کامل شناخته نشده است.