مطالعه ای جدید بوسیله محققین دانشگاه آمستردام نشان داده است که داشتن ویژگی های متعدد تعدیل کنندگی ایمنی، سلول های بنیادی مزانشیمی را قادر می سازد که در درمان سپسیس مفید باشند. در این مطالعه آن ها به ارزیابی سلول های بنیادی مزانشیمی روی پاسخ های التهابی در انسان پرداخته اند.

درمان تومورهای مغزی به اندازه کافی خوب پیش نرفته است و از هر هفت نفر، تنها یک نفر می تواند امید داشته باشد که نهایتا یک دهه عمر کند و این یک نفر نیز حتی در صورت زنده ماندن با عوارض جانبی مربوط به درمان های مورد استفاده دست و پنجه نرم خواهد کرد.

یک روش محاسباتی جدیدا طراحی شده، به محققین کمک می کند که نحوه تبدیل شدن یک جمعیت سلولی به جمعیت دیگر را به طور صحیح پیش بینی کنند. این روش پتانسیل زیادی در طب بازساختی دارد و می تواند به جایگزینی جمعیت های سلولی آسیب دیده یا از دست رفته طی بیماری کمک کند.

یک دارو که در سلول درمانی و با هدف درمان سرطان های خاص مورد استفاده قرار می گیرد می تواند مانع از آسیب ریوی ناشی از دود سیگار شود.

در مطالعه ای که در مجله Aging به چاپ رسیده است، تیمی از محققین دانشگاه سالفورد از فنوتیپینگ متابولیک روی رده های سلولی سلول های بنیادی سرطانی سینه استفاده کردند و دریافتند که چای سبز matcha، سلول های سرطانی را به سمت یک مرحله متابولیکی خاموش می برد و در غلظت های نسبتا پایین(2/0 میلی گرم در میلی لیتر) مانع از متاستاز سلول های سرطانی می شود.

پری سیت ها به عنوان کارگران نگهداری و پشتیبان سیستم عروقی سطح عروق خونی را می پوشانند، از ثبات، رشد و بقای آن ها حمایت می کنند. با توجه به این که رشد عروق خونی یکی از فاکتورهای ضروری در تکوین و پیشرفت تومورها است، محققین اخیرا سعی در شناسایی نقش شبه سلول بنیادی پری سیت ها در سرطان داشته اند.

تنها با استفاده از یک میکروسکوپ، جراح ایتالیایی فرانچسکو دورانت و همکارانش برای اولین بار شباهت های بین سلول ها در سرطان های بدخیم و سلول های جنینی اندامی که سرطان از آن منشا گرفته است را نشان داده اند.

درک بهتر نقشی که سیتوکین های التهابی ترشح شده در ریز محیط توموری بازی می کنند و منجر به تمایز سلول های T افکتور به سلول های T با کارایی کم می شود، می تواند منجر به بهبود ایمنی درمانی سرطان شود.

سلول ها در بدن ما دائما در حال تکثیر و تمایز هستند اما این که سلول ها چگونه برای تبدیل شدن به سلول پوستی، روده ای و کبدی و ... متعهد می شوند، سوالی است که سال هاست ذهن محققین را به خود مشغول کرده است.

فتوفرزیز اکستراکورپورال(ECP) برای درمن بیماری پیوند علیه میزبان مزمن(cGvHD) استفاده می شود که مشکلی است که بعد از پیوند مغز استخوان یا سلول های بنیادی اتفاق می افتد و سلول های اهدایی بافت های فرد گیرنده را مورد هجوم قرار می دهند. این که ECP چگونه عمل می کند مشخص نیست و نیاز به ایجاد دستورالعمل های استاندارد سازی شده برای انجام این فرایند است.

محققین دانشگاه پوردو راهی را برای استفاده از پرینترهای سه بعدی ارائه کرده اند که تضمین می کند که تکنیک های تصویربرداری پزشکی بهترین کارایی خود را داشته باشند.

سلول های بنیادی بالغ و هم چنین سلول های پیش ساز، همیشه مورد توجه پزشکان و محققین بوده اند تا از پتانسیل آن ها برای تولید سلول های تخصص یافته و درمان بیماری ها استفاده شود. اما سوالی که همیشه وجود دارد این است که چه چیزی سرنوشت نهایی سلول های بنیادی یا پیش ساز را تعیین می کند؟. دکتر مارک لابرگ و همکارانش سعی داشته اند به این سوال پاسخ دهند.

برای اولین بار محققان موسسه ی IMBA ارگانوئیدی را تولید نمودند که مراحل آغازین تومور مغزی را شبیه سازی می کند. این روش نه تنها روشن کننده ی واقعیت هایی در زمینه ی تومور مغزی انسان می باشد بلکه کاربردهای بالینی بسیاری نیز دارد.

محققان دانشگاه Cologne's Cluster مکانیزمی که باعث درمان بیماری هانتینگتون می شود را یافتند. آن ها سیستمی را یافتند که مانع از تجمع پروتئین های مضر می شود این پروتئین ها در هنگام بیماری باعث از بین رفتن بافت عصبی می شوند.

محققین عملکرد جدیدی را برای فاکتور رشد فیبروبلاستی2(FGF2) به عنوان یک فاکتور خودنوزایی برای سلول های بنیادی اسپرماتوگونیایی شناسایی کرده اند. این سلول های بنیادی اسپرماتوگونیایی منشا تولید اسپرم هستند.