پتانسیل درمانی سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی(iPSCs) که قادر به تمایز به هر نوع سلولی در بدن انسان هستند، به خوبی شناخته شده است و به طور گسترده ای از این پتانسیل استفاده شده است اما بار موتاسیونی و یا تعداد موتاسیون موجود در این سلول های iPS به طور کامل شناسایی نشده است.

محققین و پزشکان دانشگاه سیاتل توانسته اند با موفقیت از سلول های بنیادی انسانی برای احیای عملکرد قلبی میمون های مبتلا به نارسایی قلبی استفاده کنند. یافته های این مطالعه نشان می دهد که این تکنیک می تواند در درمان بیماران مبتلا به نارسایی قلبی موثر باشد.

شبیه یک کف موزاییک شده که الگوها و قطعات مختلف از تصویرهای مختلف را در کنار هم می چیند و تصویری نهایی را ارائه می کند، مغز ما نیز از میلیاردها نورون منحصربفرد تشکیل شده است که فعالیت های مختلف مغزی را به یکدیگر مرتبط می سازد و هماهنگ می سازد.

به لطف پیوند سلول های بنیادی، یک زن سیگاری اهل فلوریدا به نام باربارا مک کین که قبل از سلول درمانی ناچار به استفاده 24 ساعته از اکسیژن بود، الان شرایط بهبود یافته ای دارد و دیگر از اکسیژن برای تنفس استفاده نمی کند.

اگر یک سگ مبتلا به آرتریت بتواند از مزایای سلول درمانی بهره مند شود می توان انتظار داشت که استفاده از سلول های بنیادی برای بیماران انسانی مبتلا به این عارضه نیز سودمند باشد.

بستن و بریدن بند ناف بلافاصله بعد از تولد می تواند برای سلامتی نوزاد بد باشد.

مثانه توانایی بالایی در خود ترمیمی دارد. زمانی که این عضو بوسیله عفونت یا تروما آسیب می بیند، خیلی زود می تواند خودش را ترمیم کند که این امر مربوط به سلول های تخصص یافته ای است که سطح داخلی آن را مفروش کرده اند و هم در ترمیم نقش دارند و هم این که می توانند سدی برای مواد مضر موجود در ادرار باشند.

دو مطالعه جدید بوسیله پژوهشگران بیمارستان زنان بریگام نشان داده است که همه اشکال پروتئین آمیلوئید بتا(Aβ)، به یک اندازه در پیشرفت بیماری آلزایمر نقش ندارند.

تیمی از محققین دانشگاه های تگزاس بودجه ای 387 هزار دلاری را از انستیتو ملی سلامت(NIH) برای ایجاد یک تکنولوژی که الگوهای فعالیت مغزی را شناسایی می کند، دریافت کرده اند تا به موجب این پروژه دو ساله بتوانند راهی را برای بهینه کردن عملکرد مغزی افراد ارائه کنند.

مطالعه ای جدید نشان داده است که بلوک کردن کامل فعالیت یک آنزیم که پلاک های آمیلوئید مشاهده شده در بیماری آلزایمر(AD) را تولید می کند، موجب تداخل با تنظیم نورون های جدید تولید شده در هیپوکامپ بالغ نیز می شود. این یافته ممکن است توضیح دهد که چرا برخی از داروهای تولید شده برای آلزایمر در کارآزمایی های بالینی موفق نیستند.

محققین تکنیک جدیدی را برای ترکیب سلول های بنیادی استخوانی با مواد سخت اما تخریب پذیر ارائه کرده اند که می تواند بهبودی و رشد مجدد استخوان را تحریک کند.

جراح ایتالیایی فرانچسکو دورانت و همکارانش با استفاده از مشاهدات میکروسکوپی مشابهت هایی را بین سلول ها در بدخیم ترین سرطان و سلول های جنینی اندامی که سرطان از آن منشا می گیرد، شناسایی کرده اند.

تیمی از محققین توانسته اند با استفاده از روش انتقال هسته سلول سوماتیک(SCNT) و با تحریک دو فاکتور اپی ژنتیکی موش هایی با زنده مانی بیشتر را تولید کنند. این مطالعه نشان داده است که برای ایجاد موثرتر جانوران کلون شده نیاز به کار بیشتر در زمینه اپی ژنتیک است.

ایمپلنت های سرامیکی پوشیده با مواد شیمیایی می توانند با موفقیت رشد مجدد استخوان از دست رفته را در جانوران آزمایشگاهی حمایت کنند و خود در نهایت بازجذب شوند.

مطالعه ای جدید در مجله Nature اطلاعات جدیدی را در مورد این که چگونه داروها می توانند سلول های مغزی آسیب دیده را در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(MS) ترمیم کنند، ارائه می کند.