سال گذشته، سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) اولین ایمنی درمانی سلولی را برای درمان سرطان مورد تایید قرار داد. این درمان شامل جمع آوری سلول های ایمنی خود بیمار(سلول های T) و سوپر شارژ آن ها برای حمله کردن آن ها به سرطان های خونی خاص مانند لوکمیای لنفوبلاستیک و لنفومای غیر هاجکین بود.

یک اطلس کلیه بوسیله محققین در دانشکده پزشکی Keck ارائه شده است که می تواند به محققین سلول های بنیادی در تولید مینی کلیه های انسانی برای تست داروهای جدید و ایجاد درمان های جایگزین کلیوی کمک کند.

نورون ها یا سلول های عصبی مغز از طریق انتقال سیگنال های الکتریکی یا ارائه پتانسیل عمل از طریق آکسون ها و دندریت هایشان با هم ارتباط برقرار می کنند. توانایی صدور پتانسیل عمل مهم ترین ویژگی است که آن ها طی تکوین و بلوغ عصبی بدست می آورند. اما مکانیسم های مولکولی کنترل کننده آن به خوبی شناخته نشده است.

بچه های مبتلا به بیماری ژنتیکی، نادر و کشنده سندهوف، خیلی زود بعد از تولد مشکلاتی مانند فقدان عملکرد عضلانی مناسب، ناتوانی در نشستن و تشنج های کنترل نشده را نشان می دهند و متاسفانه درمانی نیز برای آن ها وجود ندارد. تحت سیستم مراقبتی شدید و عالی، این کودکان نهایتا 5 سال دوام می آورند.

گروهی از ژن ها و سوئیچ های ژنتیکی دخیل در تخریب مغز وابسته به سن بوسیله محققین دانشگاه های کمبریج و ساپینزا شناسایی شده اند.

محققین در مرکز تحقیقات سرطان و بیولوژی مولکولی UEX به دنبال کشف مکانیسم های فیزیولوژیک سلول های بنیادی سرطانی بوده اند که مسئول اصلی پیشرفت و متاستاز سرطان هستند. به همین دلیل آن ها به مطالعه پروتئین های سلولی پرداخته اند که تمایز سلولی را کنترل می کنند.

محققین دانشگاه استنفورد تکنیکی را ایجاد کرده اند که به آن ها اجازه می دهد تشخیص دهند که کودکان مبتلا لوکمیای لنفوبلاستیک حاد بعد از درمان مجددا دچار عود مجدد سرطان می شوند یا خیر.

مکانیسم جدیدی که تکوین انسان را در پاسخ به سیگنال های خارج از سلول هماهنگ می کند بوسیله محققین در انستیتو سلول های بنیادی کمبریج کشف شده است و آن ها نشان داده اند که پروتئین های SMAD2 و SMAD3 یا SMAD2/3 بسیاری از مسیرهای مختلف که پیش از این تصور می شد از هم جدا هستند را در سلول ها به هم مرتبط می کنند و هماهنگ می کنند.

مطالعه ای جدید بوسیله محققین در دانشگاه ایالتی اوهایو نشان داده است که سلول های ایمنی انسانی عملکردی شبه سلول های بنیادی دارند و می توانند به توقف التهاب و تحریک ترمیم کمک کنند.

پیوند مغز استخوان معمولا تنها درمان موجود برای نجات جان بیماران مبتلا به لوکمیا است اما خطر عوارض جانبی نیز زیاد است. برخلاف زمان و تلاش قابل توجهی که برای یافتن یک اهدا کننده مناسب صورت می گیرد، معمولا نیمی از بیماران دچار واکنش های ایمنی می شوند که پوست و کبد بیماران را تحت تاثیر قرار می دهد و در بیش از نیمی از آن ها سیستم گوارشی دچار مشکل می شود.

محدود کردن شدید کالری (رژیم های غذایی که 40 درصد غذاهای طبیعی کالری دارند) می توانند طول عمر را افزایش دهند و پیری را به تاخیر بیاندازند و مطالعه ای جدیدی نیز نشان داده است که جانورانی که با رژیم غذایی کم کالری تغذیه می شوند می توانند بعد از آسیب بافت هایشان را به نحو بهتری ترمیم کنند.

تیمی از محققین بین المللی سلول های ایمنی مهندسی ژنتیک شده و کشنده سرطان را ایجاد کرده اند که قادرند تومورهای مغزی که دارای نوعی هدف مولکولی روی سطح شان هستند را شناسایی و شکار کنند. مطالعات پیش درمانگاهی صورت گرفته نشان می دهد که این رویکرد می تواند یک ایمنی درمانی جدید و موثر برای مقابله با گلیوبلاستوما باشد.

وقتی در مورد لوکمیای صحبت می شود، بسیاری از افراد معمولا به سرطان های خونی فکر می کنند که روی کودکان اثر می گذارد. این سرطان غالبا در دسته لوکمیای لنفوبلاستیک حاد یا ALL دسته بندی می شود و معمولا با گروهی از سرطان های خونی که غالبا در افراد بالای 60 سال اتفاق می افتد و لوکمیای میلوئید حاد(AML) نام دارد متفاوت است.

مطالعه ای در دانشگاه مک مستر به ژنی اشاره داشته است که مسئول اختلالات تکوینی عصبی مانند اوتیسم است.

ژن درمانی انقلابی در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های عصبی مانند ALS ایجاد کرده است. اما ویروس های کوچکی که قادر به انتقال ژن های درمانی هستند، در دوزهای بالا عوارض جانبی را ایجاد می کنند.