پژوهشگران انستیتو گلدستون، سلول های پوست موش را با فعال سازی ژنی خاص با استفاده از تکنولوژی CRISPR در سلول ها به سلول های بنیادی تبدیل کرده اند. این رویکرد خلاقانه، روشی ساده را برای تولید انواع سلول های ارزشمند و دیدگاه های مهمی را برای فرایند بازبرنامه ریزی سلولی ارائه می دهد.

سلول های بنیادی جنینی انسان(hESCs)، علاوه بر قابلیت تکثیر مناسب، پتانسیل قابل توجهی برای تمایز به سلول های خاص دارند.

از هر 750 نوزادی که در آمریکا متولد می شوند، یک نفر از آن ها دچار برخی از اشکال بدریختی جمجمه ای چهره ای است که یک این بدریختی ها یک سوم نقص های تولد را شامل می شوند.

محققین دانشگاه زوریخ به سرپرستی دکتر تیمیوز میتسیادیس در دانشگاه روزیخ سوئیس، ژنی را شناسایی کرده اند که مسئول تشکل مینای دندان به عنوان کلیدی ترین جزء دندان است.

در طی بارداری و تکوین جنین، انواع مختلف و متعدد بافت ها به صورت ساختارهای دارای عملکرد اندام ها در می آیند به نحوی که مغز دچار چین خوردگی می شود و حفرات متعدد قلبی شکل می گیرند. اخیرا مطالعه ای در دانشگاه پرینستون چنین فرایندی را در ریه ها نیز نشان داده است و دیدگاه هایی را در مورد تشکیل انشعابات ظریف و مجاری هوایی این اندام ارائه کرده است.

محققین در دانشکده پزشکی Northwestern کشف کرده اند که چگونه یک موتاسیون ژنتیکی منجر به ساخت ترکیبات سمی می شود که عامل علایم بیماری پارکینسون هستند.

محققین سلول های بنیادی UCLA به سرپرستی دکتر آماندر کلارک اولین نقشه زیستی را ارائه کرده اند که مراحل حیاتی تکوین تخمک و اسپرم انسانی را طی زندگی جنینی نشان می دهد.

سه مقاله جدید به مقایسه تکوین کلیه انسانی با یک مدل موشی به خوبی مطالعه شده از تکوین کبدی پرداخته اند تا ویژگی های مشترک و یکسان آن ها را شناسایی کنند.

محققین دانشگاه استنفورد گزارش کرده اند که تزریق سلول های بنیادی پرتوان القایی واکسینه شده به موش ها منجر به شروع یک پاسخ ایمنی قوی علیه سرطان های سینه، ریه و پوست می شود. این واکنش مانع از عود مجدد تومور در جانورانی که تومورهایشان برداشته شده است نیز می شود.

محققین روش جدیدی را طراحی کرده اند که مدیفیکاسیون های دقیق را با کمترین عقب گردهای ایمنی روی ژن های ناقص اعمال می کند.

بافت عصبی مصنوعی زنده تولید شده بوسیله محققین کمپانی ReNeuron و Sartprius با موفقیت آسیب عصبی شدید را در آزمایشگاه ترمیم کرده است. این بافت ها می توانند راه گشای درمانی جهانی برای درمان آسیب های عصبی محیطی باشند و فرد را بی نیاز از استفاده از گرافت های عصبی کنند.

محققین دانشگاه یورک نشان داده اند که تغییر ساختار زنجیره های قندی روی سطح سلول های بنیادی می تواند به پیشبرد رشد استخوان در بدن کمک کند.

محققین در امپریال کالج لندن برای اولین بار نحوه برهمکنش پاتوژن ها با اندام های انسانی مصنوعی را تست کرده اند.

محققین توانسته اند با تبدیل سلول های مشتق از افراد مبتلا به سندرم پرادر-ویلی به سلول های بنیادی و تبدیل کردن این سلول ها به نورون هایی که یک فاکتور در آن ها خاموش شده بود، نورون هایی طبیعی تولید کنند.

مهندسین زیست پزشکی در دانشگاه Case Western Reserve با تحریک سلول ها برای تشکیل سه نوع بافت مجزا و سپس سازماندهی آن ها درون ساختارهای لوله ای شکل(بدون تکیه بر استراتژی های داربستی) توانسته اند نای(مجرای هوایی) را در آزمایشگاه تولید کنند.