تیمی از محققین متخصص در ژن درمانی، نتایج مثبتی را در مورد فاز 2/1 مطالعه ای بالینی برای جلوگیری از خونریزی ارثی هموفیلی B گزارش کرده اند.

واحدهای خون بند ناف، منبع مهمی از سلول های بنیادی برای پیوند و بویژه برای بیماران با تنوع قومی و نژادی مختلف هستند که ممکن است اهدا کننده مطابق و سازگاری برای آن ها وجود نداشته باشد.

سلول درمانی یکی از گزینه های درمانی بالقوه برای سکته ایسکمیک است.

تشکیل استخوان در پستانداران نیازمند تولید استئوبلاست ها در سراسر زندگی است.

مرکز جامع سرطان لینبرگر در دانشگاه کارولینای شمالی گزارش کرده است که ترکیب کردن یک داروی ایمنی درمانی با شیمی درمانی می تواند برای برخی از بیماران مبتلا به لوکمیای میلوئید حاد(AML) که به درمان های استاندارد پاسخ نمی دهند یا این که بیماری شان عود کرده است کمک کند.

مطالعه ای جدید بوسیله محققین در انستیتو اکتشافات پزشکی سانفورد برونهام پربیز(SBP)، بیولوژی پشت پرده پاسخ دهی افتراقی سلول های بنیادی عضلانی به پیری یا آسیب را توصیف کرده است. یافته های این مطالعه می تواند به استراتژی های درمانی منتهی شود که با هدف بازسازی عضلات طراحی می شوند.

محققین اسپانیایی در انستیو پژوهش های زیست پزشکی بارسلونا(IRB Barcelona) دریافته اند که هیستون BigH1 یک پروتئین کلیدی در تمایز سلول های بنیادی به سلول های جنسی نر است.

گروهی از محققین در کلینیک مایو، مدل ژنتیکی را برای پیش بینی عواقب بیمارانی که مبتلا به میلوفیبروز اولیه هستند و 70 سال یا کمتر از آن سن دارند و کاندیدای پیوند سلول های بنیادی هستند، ارائه کرده اند.

اولین نمایشگاه اختصاصی کالاها و خدمات ایران در کربلای معلی ؛ عراق از 18 دی ماه آغاز و تا 21 دی ادامه دارد.

مهندسین زیست پزشکی اولین عضلات اسکلتی انسانی دارای عملکرد را از سلول های بنیادی پرتوان القایی تولید کرده اند.

محققین استنفورد سلولی را کشف کرده اند که در تولید دو نوع بخش مختلف ریه مشارکت دارند.

محققین دانشگاه اوتاگو مولکولی را شناسایی کرده اند که مسئول بیماری قلبی در دیابت است.

عوامل ایمنی درمانی موسوم به مهار کننده های چک پوینت، امیدهای زیادی را در بیماران مبتلا به سرطان خون که بعد از پیوند با سلول های بنیادی دچار عود مجدد شده اند، ایجاد کرده اند.

از موش های به اصطلاح انسانی شده (humanized) برای مطالعه پاسخ های ایمنی انسانی استفاده می شود اما آن ها برای مطالعه سلول های بنیادی مناسب و کافی نیستند. به همین دلیل برای رسیدن به قطعیت بیشتر در مورد این پاسخ ها نیاز به مدل های بهینه سازی شده است.

اثرات ترمیم کننده سلول های بنیادی در آسیب نخاعی می تواند بوسیله توانایی آن ها برای مبادلات بین سلولی در جهت سلول های ضد التهابی ماکروفاژ M2 تامین شود.