سلول های توموری شبه بنیادی نادر، نقش مهمی را در متاستاز سرطان سینه بازی می کنند اما آسیب پذیری مسیری که این قدرت را به آن ها می بخشد می تواند منجر به ایجاد استراتژی های دارویی هدفمند برای سرکوب این سلول ها پیش از متاستاز باشد.

سلول های کشنده ذاتی، یکی از فراوان ترین سلول های ایمنی در رحم طی سه ماهه اول بارداری هستند اما شمار آن ها بعد از شکل گیری جفت به طور قابل توجهی کاهش می یابد.

مطالعه کدهای ژنتیکی به محققین اجازه می دهد دریابند آیا برخی بیماران مبتلا به اختلالات عصبی روانی نسخه های خیلی زیاد یا خیلی کمی از ژن CHRNA7 دارند. با این حال، اطلاعات اندکی در مواد عواقب عملکردی عدم تعادل در مقدار این ژن در سلول های مغزی وجود دارد.

یک کمپانی که در زمینه کلونینگ اسب ها سرمایه گذاری کرده است،اعلام کرده است که احتمال استفاده از ویرایش ژن برای تولید اسب هایی با توانایی ورزشی بالاتر وجود دارد.

در سالی که گذشت، مطالعات مختلفی در زمینه علوم پزشکی صورت گرفت که برخی از آن ها بیشتر از بقیه مورد توجه قرار گرفته در ادامه به برخی دیگر از این اخبار که در سایت medicalxpress منتشر شده است اشاره خواهیم کرد.

قبل از تولد ما، مغز در حال تکوین شمار قابل توجهی از نورون ها را تولید می کند که به بخش های مختلف مغز مهاجرت می کنند و ما را مهیای زندگی می کنند. برخلاف باور عموم، تولید نورون های جدید در زمان تولد و حتی در کودکی ما متوقف نمی شود. نواحی خاصی از مغز می توانند در سراسر بزرگسالی به تولید نورون بپردازند و تصور می شود که ین نواحی در شکل دهی یادگیری، حافظه و تنظیم خلق و خوی نقش دارند.

محققین با استفاده از ژن درمانی، سلول های بنیادی خون ساز را برای حمل ژن های گیرنده آنتی ژن کایمریک(CAR) و ساختن سلول هایی که بتوانند سلول های آلوده به ویروس را شناسایی و تخریب کنند، مهندسی کرده اند. این سلول های مهندسی شده نه تنها سلول های آلوده را تخریب می کنند بلکه برای بیش از دو سال باقی می مانند و تصور می شود که پتانسیل ایجاد ایمنی طولانی مدت در برابر ویروس ایدز را دارا هستند.

محققین در انستیتو کارولینسکا ژنوم یک سمندر را توالی یابی کرده اند که ژنوم آن تقریبا شش برابر ژنوم انسان است. در این بین آن ها خانواده ای از ژن ها را شناسایی کرده اند که می توانند سرنخ هایی را در مورد توانایی منحصربفرد این موجودات برای بازسازی بافت های پیچیده و هر بافت دیگر بدن ارائه دهند.

تکنولوژی ویرایش ژن CRISPR/Cas9 و سایر سیستم های ویرایش ژنی نیازمند سفارشی و اختصاصی شدن برای بیماران هستند.

قبل از تولد ما، مغز در حال تکوین شمار قابل توجهی از نورون ها را تولید می کند که به بخش های مختلف مغز مهاجرت می کنند و ما را مهیای زندگی می کنند. برخلاف باور عموم، تولید نورون های جدید در زمان تولد و حتی در کودکی ما متوقف نمی شود. نواحی خاصی از مغز می توانند در سراسر بزرگسالی به تولید نورون بپردازند و تصور می شود که ین نواحی در شکل دهی یادگیری، حافظه و تنظیم خلق و خوی نقش دارند.

یک زن آمریکایی توانسته اند به لطف یک جنین که حدود یک ربع قرن پیش فریز شده بود، دارای یک فرزند دختر سالم شود.

با افزایش سن و پیر شدن، تیموس ما همه رفته رفته تحلیل می رود و با بافت چربی جایگزین می شود. این امر موجب می شود که توانایی تیموس برای رشد و تکوین سلول های T‌نیز کاهش یابد و بدن م مستعد عفونت، اختلالات ایمنی و سرطان شود. محققین نوعی سلول را شناسایی کرده اند که تصور می شود در تحلیل رفتن تیموس ما نقش دارند و می تواند کلیدی برای بازسازی این اندام حیاتی باشند.

یک ژن ناقص مرتبط با اوتیسم ممکن است روی ارتباط نورون ها با یکدیگر در مغز اثر بگذارد.

فاز یک مطالعه ای بالینی نشان داده است که یک بار تزریق دوز بالای ژن درمانی می تواند زنده مانی بیماران مبتلا به آتروفی نخاعی عضلانی نوع یک(SMA1) را افزایش دهد. این مطالعه بوسیله محققین بیمارستان کودکان Nationwide و با همکاری کمپانی AveXis صورت گرفته است.

سالی که گذشت، سال بسیار خوبی برای تحقیقات پزشکی بود و به همین دلیل در زیر به برخی از این اخبار که در سایت medicalxpress منتشر شده است اشاره خواهیم کرد.