از زمانی که کشف سلول های بنیادی در دانشگاه ویسکونزین مادیسون حدود 20 سال قبل، مسیری که آن ها در بالین و تجارت طی کرده اند به دلایل مختلفی آهسته بوده است ولی پتانسیل و ارزش سلول های بنیادی جنینی و سلول های بنیادی پرتوان القایی بر هیچ کس پوشیده نیست.

محققین گامی دیگر به کمک به افراد مبتلا به نوعی اختلال خونی که می تواند منجر به لوکمیای حاد شود، نزدیک شده اند. این اختلال خونی سندرم میلودیسپلازی(MDS) نام دارد که به درمان های موجود پاسخ نمی دهد.

محققین دانشگاه نبراسکا در تلاش برای مهندسی بافت غضروفی به دستاوردهایی رسیده اند که می تواند به درمان اختلالات مربوط به تکوین استخوان کمک کند.

اغلب سلول های بدن دارای طول عمر محدودی دارند و معمولا بعد از چندین روز یا هفته می میرند. اما سلول های آلوده به HIV-1 قادرند تا چند دهه در بدن باقی بمانند. درمان های موجود برای HIV در سرکوب ویروس بسیار موثر بوده اند اما قادر به پاک سازی کلی آن نیستند و اگر درمان متوقف شود این بیماری خیلی سریع عود می کند.

مطالعات سرطان در انگلستان در حیطه ی مقابله با مقاومت دارویی و جلوگیری از عفونت هایی مثل MRSA است.

طبق تحقیقاتی جدید در دانشگاه شیکاگو، به نظر می رسد که تغییرات ژنتیکی کودکان را مستعد مبتلا به اشکال شدید و خاص از نوروبلاستوما می کند. این یافته ها می تواند به ایجاد درمان های هدفمند برای این نوع کشنده از سرطان منجر شود.

گلیوبلاستوما یک تومور بدخیم مغزی است که نرخ مرگ و میر بالایی دارد.

روشی جدید منجر به تشکیل سلول های خاص بافتی می شود که درک بیماری های مخرب عصبی، بیماری های التهابی و سرطان را افزایش می دهد.

مطالعات گسترده روی سلول های بنیادی مسیر درمان بیماری های تهدید کننده حیات مانند لوکمیا و کم خونی آلاستیک را با انقلابی مواجه کرده است و در حال حاضر امیدواری بیشتری به درمان این بیماری ها وجود دارد ولی هنوز هم مشکلاتی وجود دارد که باید حل شوند.

یکی از دلایل صعب العلاج بودن سرطان، تشخیص سخت آن در بدن است. عواملی از سیستم ایمنی هستند که به طور دائم در حال چک کردن سطح سلول ها برای سیگنال های شیمیایی مختص سلول های سرطانی هستند. اگر سیستم ایمنی نتواند به نحوی بین سلول های سرطانی و سلول های سالم وجه تمایز قائل شود، سرطان رفته رفته غالب می شود.

رشته های DNA مانند سیگنال های ترافیکی عمل می کنند که به سلول پیام می دهند فعالیتش را شروع کند یا متوقف کند یا بافت را بازسازی کند.

مطالعه ای جدید نشان داده است که سلول های مجاری صفراوی می توانند به سلول های طبیعی کبد تبدیل شوند و به ترمیم کبد بعد از آسیب دیدگی کمک کنند. درک این سیستم بازبرنامه ریزی و نحوه کنترل آن می تواند راه را برای درمان های جدید کبدی هموار سازد.

پوست نوزاد یک روزه ی موش در مقایسه با نمونه ی کنترل، بدلیل کاهش کلاژن 17 تکثیر و ضخامت بیشتری دارد کلاژن نوع 17 برای تنظیم تکثیر سلول های اپیدرمی و بنابر این ضخامت پوست در جوانی و پیری مورد نیاز است. در آینده کلاژن 17 را می توان بصورت موثری برای روند ضد پیری استفاده نمود.

پیشرفت علم مواد در دانشگاه Northwestern میتواند پتانسیل کمک به بیمارانی را داشته باشد که دچار ضایعه نخاعی، سکته، پارکینسون، آلزایمر، آرتروز مفصلی و سایر بیماریهایی که نیاز به ترمیم بافت داشته باشد بوسیله ی سلولهای بنیادی درمان کرد.

دانش سلول های بنیادی قسمتی از تحقیقات پزشکی است که دائما قول های بزرگی را وعده می دهد.