تگ های پروتئینی که روی سلول های ایمنی وجود دارند و موجب متصل شدن آن ها به گیرنده ها و پیشبرد التهاب در بافت های اندوتلیالی بدن می شوند، آن چیزی که تا پیش از این تصور می شود، نیستند.

نتایج یک همکاری بین دانشگاه های هاروارد و سن دیگو و مدرسه پزشکی یوکوها و در نهایت انستیتو سانفورد منجر به شناسایی مکانیسم مولکولی پشت پرده موثر بودن لیتیوم در درمان بیماران مبتلا به اختلالات دو قطبی شده است.

یک داروی شیمی درمانی که برای درمان سرطان مغز استفاده می شود ممکن است با ممانعت از رشد سلول های مغزی جدید، موجب افزایش آسیب پذیری به افسردگی شود.

مطالعه ای به وسیله محققین مراکز مختلف به بررسی این امر پرداخته است که یک دوز ساده از میلیون ها سلول بیادی مشتق از مغز استخوان بالغ می تواند به ریکاوری بیمارانی که متحمل سکته شده اند کمک کند و آیا استفاده از آن بی خطر است یا خیر.

پزشکان و محققین در ساوتهمپتون اولین جراحی مفصل ران را با استفاده از ایمپلنت پرینت شده سه بعدی و گرافت سلول های بنیادی استخوانی انجام داده اند.

محققین همواره به دنبال درک دلیل عود مجدد 85 درصد سرطان های تخمدانی هستند که بعد از شیمی درمانی با داروی کربوپلاتین مجددا عود می کنند.

سلول های عضلانی قلب انسان می توانند در آزمایشگه تولید شوند اما محققین نمی توانند این سلول های نابالغ را به مرحله ای برسانند که برای سلول درمانی مفید باشند. این چالشی بزرگ برای محققین طب بازساختی است.

محققین در انستیتو Wellcome Trust Sanger و همکارانش در دانشگاه بریتیش کلمبیا تکنیکی خلاقانه را برای مطالعه نحوه برهمکنش کلامیدیا و سیستم ایمنی انسان ایجاد کرده اند.

بسیاری از بیماران از جمله بیماران پارکینسونی می توانند بوسیله یک محرک الکتریکی صادر شده از الکترودهای ایمپلنت شده در مغز درمان شوند. با این حال این الکترودها ایجاد اسکار می کنند که موجب کاهش کارایی شان می شود و فرد را نیازمند جراحی های بعدی برای جایگزین کردن آن ها می کند.

سالانه حدود 250 هزار نفر در آمریکا مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده می شوند و حدود 180 هزار جراحی نیز به منظور برداشتن بافت سرطانی صورت می گیرد که طی این جراحی ها برداشتن هر چه بهتر و کامل تر بافت سرطانی و آسیب نرساندن به بافت سالم در اولویت قرار دارد.

تیمی از محققین دانشگاه کنتاکی کشف کرده اند که ماکروفاژها برای بازسازی بافت های پیچیده در پستانداران ضروری هستند. ماکروفاژها نوعی از سلول های ایمنی هستند که باقی مانده های سلولی و بافت را طی بهبود طبیعی زخم پاکسازی می کنند و بافت اسکار تولید می کنند. این کشف می تواند منجر به کمک گرفتن از سلول های ایمنی برای تحریک بازسازی بافتی در انسان شود.

پروتئین های گروه پلی کامب(PcG)، کمپلکس های پلی کامپ PRC1‌ و PRC2 که با استفاده از مدیفیکاسیون هیستونی سطح بیان ژن ها را تنظیم کی کنند، مختل می کنند. اگرچه PRC1‌ و PRC2 نقش های مهمی در سلول های بنیادی سرطانی دارند، اما عملکرد آن ها در سلول های بنیادی/پیش ساز عصبی(NSPCها) به میزان زیادی ناشناخته است.

در مطالعه ای جدید محققین دانشگاه بریستول به بررسی دلایل این امر پرداخته اند که چرا برخی از بیماران بعد از جراحی تعویض مفصل ران و زانو دچار عفونت می شوند یا چه نوع درمان جراحی مجددی برای این بیماران بهتر است.

محققین در حال کار با کانکتومیک(connectomic) هستند که یک حوزه پژوهشی در زمینه بازسازی شبکه های عصبی در مغز است و هدف دارد که میلیون ها یا میلیاردها ارتباط نورونی موجود در مغز پستانداران را به طور کامل ترسیم کند.

محققین دریافته اند که فعال سازی PD-1 فعالیت ضد سرطانی نوع دیگری از سلول های ایمنی به نام ماکروفاژها را نیز مهار می کند.