اخیرا گزارشی در Nature‌منتشر شده است که حاکی از وجود یکی از بزرگ ترین مجموعه های رده های سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی با کیفیت بالا است که از افراد سالم مشتق شده اند و بوسیله کنسرسیومی متشکل از انستیتو Wellcome Trust Sanger تولید شده اند. این منبع سلولی قوی می تواند شرایط را برای مطالعه تکوین و بیماری های مختلف انسانی میسر سازد.

محققین دانشگاه ویرجینیا در پژوهش هایشان به اطلاعاتی جدید در مورد چگونگی تشکیل قلب دست یافته اند که مربوط به کشف ژنی است که مسئول مشکلات قلبی کشنده است.

محققین ژنی را شناسایی کرده اند که نقش کلیدی را در مشکلات مربوط به لوله عصبی بازی می کند. این نقص معمولا در نوزادانی اتفاق می افتد که از مادران باردار مبتلا به دیابت متولد می شوند. این اولین بار است که ژنی که مسئول این امر است شناسایی می شود و این می تواند منجر به راهی جدید برای درک بیشتر این نواقص و یافتن راه های درمان احتمالی شود.

وزیکول های کوچک جداسازی شده از سلول های بنیادی مزانشیمی بالغ و استفاده شده از راه بینی می توانند آسیب مغزی ناشی از تشنج را در مدل های جانوری بیماری صرع کاهش دهند.

تیمی از محققین کشف کرده اند که microRNAی تولید شده بوسیله نوع خاصی از سلول های سفید خونی می تواند التهاب شدید روده را مهار کند.

سلول های بنیادی بالغ توانایی تبدیل شدن به انواع مختلف سلول ها را دارند اما ردیابی مسیری که هر سلول بنیادی می پیماید تا به سلولی تمایز یافته تبدیل شوند و شناسایی مولکول هایی که این تعیین سرنوشت را رقم می زنند، در جانوران زنده کار آسانی نیست.

محققین به آنزیمی جدید اشاره داشته اند که برای تولید سلول های خونی تازه در بدن حیاتی است. این آنزیم برای بقای سلول های بنیادی تخصص یافته که به سلول های خونی جدید تبدیل می شوند، ضروی است. این یافته می تواند به بهبود نرخ موفقیت در سلول درمانی ها کمک کند و منجر به درمانی برخی سرطان ها و اختلالات مربوط به سیستم ایمنی شود.

مطالعه ای جدید بوسیله محققین در مرکز طب بازساختی UCLA پارادیم و باروی قدیمی موجود در مورد تکوین آکسون ها طی تکوین جنینی را نقض می کند. یافته های جدید این مطالعه می تواند به بازسازی و ترمیم آسیب های مربوط به سیستم عصبی مرکزی کمک کند.

محققین در انستیتو تحقیقات دیابت دانشگاه میامی نتایج مربوط به یک مطالعه بالینی را منتشر کرده اند که نشان می دهد سلول های جزایر پانکراسی که درون یک پلت فرم مهندسی بافت شده قرار گرفته اند می توانند با موفقیت به بیمار مبتلا به دیابت نوع یک پیوند شوند و موجبات عدم نیاز وی به انسولین را فراهم آورند.

سارکوماها سرطان های بافت پیوندی مانند استخوان، چربی و غضروف هستند و تصور می شود که به دلیل تکوین نابجای مزانشیم ایجاد شده اند. تصور می شود که سلول های بنیادی مزانشیمی، منشا سلولی سارکوماها باشند. نقص های ژنتیکی یا اپی ژنتیکی، بویژه طی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به نوع سلول مزانشیمی هدف، می تواند منجر به ایجاد برخی از این سارکوماها شود.

پیوند سلول های بنیادی می تواند جان افراد را در برابر بیماری هایی مانند لوکمیا حفظ کند اما این درمان نیز از عاری از خطر نیست. یکی از مشکلاتی که ممکن است به دنبال این رویکرد درمانی اتفاق بیافتد، بیماری پیوند علیه میزبان(GVHD) است که سلول های ایمنی مشتق از اهدا کننده، بدن فرد گیرنده را مورد حمله قرار می دهند.

دیستروفی ماکولای ویتلیفرم، کودکان و بالغین جوان را تحت تاثیر قرار می دهد و می تواند منجر به کاهش دید مرکزی با افزایش سن شود.

تولید ارگانوئیدهای رحمی می تواند به مطالعه بیماری ها و تکوین رحم و چگونگی اتفاق افتادن سیکل ماهانه کمک کند.

ریه های انسان نیز مانند همه اندام ها، ماهیت خود را از تجمعاتی از سلول های بنیادی تمایز نیافته می گیرد. اما ظرف چند ماه، این سلول ها به صورت سازمان یافته در می آیند. آن در کنار هم جمع می شوند، منشعب می شوند، جوانه می زند و برخی مجاری و آلوئول ها و برخی دیگر کیسه های هوایی را برای تبادل اکسیژن و دی اکسید کربن تولید می کنند. نتیجه تکوین، بوجود آمدن دو ریه سالم با قدرت تنفس است.

محققین در انستیتو سلول های بنیادی هاروارد(HSCI)، ترکیبی را شناسایی کرده اند که از سلول های تخریب شده بوسیله آتروفی عضلانی نخاعی(SMA) محافظت می کند. این بیماری یک بیماری ژنتیکی شایع و کشنده در نوزادان کمتر از دو سال است.