تیمی از محققین در مرکز ملی تحقیقات سرطان اسپانیا(CNIO) سیستمی را بهینه سازی کرده اند که قادر به تولید یک مدل سلولی برای سارکوم یوئینگ(Ewing sarcoma) است.

لامپری یک نوع ماهی لزج و شبه مار ماهی انگلی است که یکی از دو گونه موجود از مهره داران است که آرواره ندارد. این ماهی به دلیل این که بسیاری از ویژگی های مربوط به مهره داران اولیه و باستانی را دارا است و می تواند جوابی برای بسیاری از سوالات تکاملی و تکوینی باشد، همواره مورد توجه زیست شناسان بوده است.

سلول های بنیادی زمانی که پیش از آسیب با یک دوز از یک پروتئین ساده تحریک شده باشند، می توانند سریع تر به آسیب ها پاسخ دهند.

محققین دانشگاه سین سیناتی دریافته اند که یک واکسن سلول های بنیادی سرطانی، که برای بیان پروتئین پیش التهابی به نام اینترلوکین15(IL-15) و گیرنده آن به نام(IL-15Ralpha) مهندسی شده است موجب تولید سلول های T در مدل های جانوری شده و پاسخ ایمنی را علیه تومورها افزایش می دهد.

محققین امیدوارند که با استفاده از تکنولوژی ویرایش ژنومی در مدل های پریمات غیر انسانی، شانس رسیدن به درمان های موثرتر برای بیماری های انسانی را افزایش دهند.

با استفاده از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs)، محققین در دانشگاه بوستون برای اولین بار برنامه های کامل ژنتیکی مربوط به پیش سازهای ریوی را پروفایل کرده اند و ژن هایی را شناسایی کرده اند تشکیل کلیه را کنترل می کنند و ارگانوئیدهای مینی ریه را تولید کرده اند.

تزریق منظم یک پپتید که به طور انتخابی سلول های پیر را پیدا کرده و آن ها را تجزیه می کند، موجبات خودنوزایی مناسب بافتی را فراهم می کند و شواهدی مبنی بر افزایش کیفیت زندگی و طول عمر موش های پیر طبیعی و موش های مهندسی شده برای پیری ارائه می کند.

مطالعه ای جدید نشان داده است که سلول درمانی می تواند التهاب ریوی را در مدل جانوری بیماری انسداد ریوی مزمن(COPD) و فیبروزکیستیک کاهش دهد. هر چند نتایج در مرحله پیش درمانگاهی است اما این یافته ها می تواند در آینده درمانی بیماران مبتلا به این بیماری ها کاربرد داشته باشد.

محققین به دنبال مبارزه با مقاومت آنتی بیوتیکی، راه مبتکرانه و پیش بینی نشده ای را ارائه کرده اند: استفاده از موکوس سنتتیک. با مطالعه و شبیه سازی توانایی ذاتی موکوس در کنترل باکتری های پاتوژن، محققین امیدوارند روشی را برای مبارزه با عفونت های بیماری زا بیابند.

در مطالعه ای جدید، محققین در دانشگاه Case Western Reverse در کلیولند اوهایو، گزارشی مبنی بر طراحی یک سیستم انتقال دارویی موضعی و قابل ایمپلنت داشته اند که بوسیله محیط اسیدی پیرامون تومورها فعال می شود و رهایش دارویی ثابتی را بدون آسیب رساندن به بافت های سالم ارائه می دهد.

در مطالعه ای پیش درمانگاهی در موش و سلول های انسانی، محققین گزارش کرده اند که می توانند سلول های پیر را به طور انتخابی از مفاصل بردارند و پیشرفت استئوآرتریت را متوقف کرده یا معکوس کنند.

سلول درمانی توفیق چندانی در مبارزه با تومورهای جامد به دست نیاورده است و این امر تا حد زیادی به دلیل این بود است که انتقال سلول های T ضد سرطانی به تومورها مشکل است.

تشخیص سرطان پانکراس به معنی مرگ فرد است زیرا تنها سه تا 5 درصد بیماران ممکن است تا پنج سال زنده بمانند. یکی از دلایل کلیدی این نرخ بقای پایین در این سرطان، پراکنش آسان سرطان پانکراس به سایر قسمت های بدن است.

استفاده از زیست مواد کراتینی مشتق از موی انسان برای بازسازی عضلات اسکلتی امیدوار کننده نشان داده است.

مطالعه ای بوسیله محققین در انستیتو فرانسیس کریک و دانشگاه ادینبورگ اطلاعات جدیدی را در مورد سلول هایی که طناب نخاعی، عضلات و بافت استخوان را در جنین های پستانداران تولید می کنند ارائه کرده است. این کشف راه را برای تولید بافت های انسانی از سلول های بنیادی در آزمایشگاه و مطالعه بسیاری از بیماری های مخرب مانند بیماری نورون های حرکتی و دیستروفی عضلانی هموار می کند.